[ 𝑰'𝒎 𝒊𝒏 𝒑𝒂𝒊𝒏...𝑴𝒂𝒔𝒕𝒆𝒓! ]

𝐏𝐚𝐫𝐭 𝟒𝟓🍷

~خب بریم یه سر بزنیم به جیمین...هوم؟!~

•جیمین•

بعد از اینکه جین او را از عمارت بیرون کرد،یک راست به سمت خانه اش رفت...

از لحاظ جسمی خسته نبود...از لحاظ روحی خسته بود...

او هم بیش از اندازه در این داستان درد کشیده بود...

و دردناک ترین قسمت ماجر این بود که هفته دیگر تولد کوک بود...اما روزی که تنها،خاطرات دردناک از آن به یاد دارند...به جز کوکیِ فراموش کرده.

این موضوع جیمین را خیلی اذیت میکرد..حتی بیشتر از همه...

او هفت روزِ دیگر سالگرد بدترین اتفاق زندگی اش را میگیرد...اما در درون قلبش..

به ظاهر باید خوشحال میبود...بخاطر کوکی اش...و جین همه این ها را به خوبی میدانست....

جین میدانست که جیمین از درون نابود شده است...جین میدانست که قلب جیمین تکه تکه شده است...

دو سال است که اینها را میداند...

جیمینی که ۲ سال پیش با خوشحالیِ تمام خودش را برای سوپرایز کردن پسرک آماده کرده بود اما در آخرین لحظات خودش سوپرایز شد...

سوپرایزِ خیانت!

خیانتی که قلبش را مچاله کرد...خیانتی که زیبایی دنیا را از چشمانش پوشاند...

تمام طول راه به تولد پسرک فکر کرد و بی اختیار اشک ریخت...اشک هایی با بوی عشق و نفرت!

قلبش درد میکرد...اما برایش مهم نبود..بعد از ۲ سال برایش عادی بود...

از ماشینش پیاده شد و با جسمی خالی از احساسات وارد خانه شد...

بدون عوض کردن لباس هایش به سمت اتاقش رفت...

روی تخت نشست...

گوشی اش را به دست گرفت و به دنبال چیزی درون آن گشت؛

طبق عادت شبانه این ۲ سال،شروع کرد به درد و دل کردن با خودش؛

حرف میزد و اشک را مهمان صورتش میکرد؛

جیمین:قرار بود همه عکس هات‌رو پاک کنم...قرار بود برای همیشه فراموشت کنم.

لبخند تلخی زد و ادامه داد؛

جیمین:ولی نتونستم...سعی کردم ولی نشد..باید اعتراف کنم که هنوز قلبم دلتنگته...ولی مغزم ازت دوری میکنه...

روی عکس های درون گالری دست میکشید و آن ها را نوازش میکرد؛

جیمین: تو چی؟! تو دلت برام تنگ نشده؟!
هه چجوری تنگ بشه وقتی خودت باهام اینکار رو کردی...چطور تونستی این کار رو باهام بکنی...

اشک های شدت گرفته اش را پس زد و با عصبانیت فریاد زد؛

جیمین:نمی بخشمت...نه بخاطر خودم...به خاطر تهیونگ و کوک نمی بخشمت...امیدوارم یه روز به اندازه تمام درد هایی که ما کشیدیم تو هم درد بکشی...