Sokak Lambası

66 - Sarhoş

Multimedya; Yağız

Selamlarrr 💞

Nasılsınııızz?

İyi okumalaaarr 💐

"Abim nerede?"

"Bilmiyorum. Aşk acısı çekiyor o kesin ama"

"O da benden yani" dedim ve kendimi koltuğun üstüne atıp elimdeki çikolatadan bir ısırık aldım. Ablam göz ucuyla bana baktı. "Yağızı dinlemen gerektiğini düşünüyorum" dedi zibilyonuncu kez. "Bende yanlış düşündüğünü düşünüyorum. Bu durumun bir açıklaması olamaz. Öyle ufak bir şey değil bu. Açıklanabilecek bir şey de değil" dedim o anlar aklıma gelince. Daha sonra hemen o görüntüleri aklımdan silmek istedim. Yok olayım istedim.

Babamlardaydım ve uzun süredir burada kalıyordum. Sanırım 2 hafta falan olmuştu. O günden sonra sabah uyandığımda yanımda yağızı görmüştüm ve ilk yaptığım şey yağızı tekmeleyerek aşağı itmekti. Daha sonra birkaç gün boyunca sürekli eve gelmiş ve beni aramıştı. Numarasını engelliyordum başkasından arıyordu. Mevsimin ailesi arayıp mevsime bir süre bizimle kal deyince mevsimi hemen oraya yollamıştım. Bende babamlara gelmiştim. Çünkü yağız bizim evdekinin aksine buraya öyle istediği zaman gelemiyordu. Bunun başlıca sebebi abim ve babamdı tabikide. Babam 2 kez, abim 3 kez yağızı yakalamışlardı arka bahçede. Bunun üzerine Yağız ikisinin de elinden zor kaçmıştı. Bu benim ise hiç umrumda değildi. Ne halt ederse etsin.

Sadece yağızla değil kimseyle görüşmüyordum. Yağız yüzünden diğerleri ile de arama mesafe girmiş gibiydi ama içimden evden çıkmak dahi gelmiyorken nasıl onlarla görüşebilirdim ki? Mevsim gelmişti birkaç kez. Bende onlara gitmiştim. Onun dışında kızlarla WhatsApp grubundan konuşuyorduk. Erkeklerden de Ayaz ve yiğit aramış, poyraz mesaj atmıştı. Yüz yüze görüşmemiştim.

Bu sürede de kendimi derslerime vermiştim. Malum artık sınav senemdi ve yağızdan daha önemli işlerim vardı. Hem kafam dağılıyor, iyi geliyordu.

"Babam kaçta gelecek?" diye sordum bu sefer ablama. "Gelmeyecek. 2 gün yok" gözlerimi irileştirdim. "Nasıl olmaz!?" dedim dehşetle. Babamsız olmazdı. Çok alışmıştım burda onla kalmaya. Şimdi yine ayrı mı kalacaktık? Bu duruma düşündüğümden de daha fazla üzüldüğümü hissettim.

"Dün yemekte söyledi ya" dedi ablamda koltuğun üstüne oturarak. "Tabi aklın yağızda doğru" diye eklediğinde ofladım. Ablam sürekli bana yağızı dinlemem hakkında psikolojik şiddet uyguluyordu. Ne olduysa anlatmış en ince detayını bile atlamamıştım. Ama ablam benim aksime yağızın beni aldattığını düşünmüyordu. Başka bir şey var Yağızı dinle sonra ayrılacaksan ayrıl diyordu bana sürekli. Ama bilmiyordu ki ben yağızla olan ilişkimi kafamda çoktan bitirmiştim. Geriye kalbimde bitirmek kalmıştı. O da biraz sıkıntı çıkarsa da halledeceğim.

"Abla" dedim uyarı dolu sesimle. "Bak yaptığı şey kabul edilebilir değil biliyorum. Ama çocuk sürekli seni aldatmadım, başka bir şeyler var dinle beni diyor. Sen hiç şans vermiyorsun" dedi. "Ne anlatacak abla ne anlatacak? Beni nasıl aldattığını mı?" dedim sinirle. "Bence dinlemelisin" dedi. Oflayıp ayağa kalktım. "Odama gidiyorum ben. Ders çalışacağım" ablam tam ağzını açmış bir şey söylüyordu telefonu çaldı. Açıp kulağına götürdü.

"Efendim?.....Ne?......Anlamıyorum Kutay düzgün konuş........Kim o yanındaki?........ Gerizekalı! Ne yapıyorsun orda? İçmişsin bir de aptal........Kes sesini.......Geliyorum kapat" diyip telefonu kapattı. Merakla ona baktım. "Nolmuş?" diye sordum. "Kutay sarhoş olmuş" dedi. "NE?!" diye bağırdım elimdeki çikolatanın bitmiş paketi elimden düşerken. Ne demek abim sarhoş olmuş? Bırakın içki içmeyi, abimi daha önce sigara içerken bile görmemiştim ben. İçki içip sarhoş olmakta nereden çıkmıştı?