Sokak Lambası

9 - Kaptan

Multimedya; Umay

BÖLÜMLER HER SALI DÜZENLİ OLARAK GELECEKTİR.

İyi okumalar 🕊️

Kantinde masada otururken Yağızın yanında oturan ve bana sinirli bakışlarını yönelten mavi kafaya sırıtarak bakıyordum.

Kudurmasını zevkle izliyordum.

Peki neden mi kudurmuştu?

Öğle arasında voleybol takımı için seçmeler yapılmıştı. Bende eski okulumda kaptan olduğum için vakit kaybetmeden ismimi yazdırmıştım. Yudum da ben gelmeden önceki kaptanmış duyduğum kadarıyla.

Elimden geldiğince iyi oynamaya çalışmıştım ve başarmıştım da. Yeni takım kaptanı bendim. Mevsimde takıma seçilmişti.

Seçileceğinden emindim zaten. En az benim kadar iyi oynuyordu.

Bu zamana kadar hep kaptan olan Yudum ise benim kaptanlığımı kabul etmemişti ve kavga çıkarmıştı. Ben başlarda ne kadar sakin kalsamda benim saçlarıma doladığı elleriyle bir kaç dakika içerisinde yere sermiştim onu.

Ve başlattığı kavgayla takımdan kovulmuştu. Hem kaptanlığını bana kaptırmıştı hemde takımdan kovulmuştu. Bu ikisi üst üste gelirken ikisinde de beni suçlu buluyordu ama benim bir suçum yoktu.

Ondan iyi oynamam benim suçum değildi.

"Bana öyle bakmaya ne kadar devam edeceksin? Tamam karşımda sinirden kudurmanı zevkle izliyorum ama senin gözlerine yazık" dedim alaylı sesimle. Mevsim gülmemek için kendini sıkarken Ayazla yazgı hiç kendini sıkmamış direk gülmüşlerdi.

"Benim elimden kaptanlığımı alarak kendine büyük bir düşman edindin Umay. Bundan sonra olacaklardan sorumlu değilim" dedi sinirle. Ben alayla gülerken Yağız Yudumu sert sesiyle uyardı.

"Yudum!"

"Ne yapacaksın? Kavga mı çıkaracaksın? Dene bakalım. Bugünkü gibi yine kendini yerde bulursun" diyerek bugün olanları hatırlattım. "Bittin sen" diye tıslayınca tekrar güldüm.

"Bitir bakalım" dediğimde tekrar bir şey söylemek için ağzını açmıştı ki Yağız böldü lafını.

"Yudum yeter. Sabahtan beri bir şey demiyorum ama sende hem suçlusun hem güçlüsün. Kavgayı çıkaran sendin. Şimdi burada oturup Umaya laf sokmaya hakkın yok. Olayda haksız bir insan varsa o da sensin ama hala üste çıkmaya çalışıyorsun" şaşkınlıkla ağzım aralandı. Yağızdan bu tepkiyi beklemiyordum. Sevgilisine karşı beni savunmasını...

Kesinlikle beklemiyorum.

"Yağız hep benim üstüme geliyorsun. Senin sevgilin benim. Umay denen kız değil. Neden benim yanımda olmuyorsun hiç bir zaman?" diyen Yudumla bir an için ona acıdım. Yanımda oturan Ayazın beni dürtmesiyle ona baktım.

"İnşallah ayrılırlar" diyince ona da onaylamaz bakışlar attım. Tamam. Yudumu bende sevmiyordum ama benim yüzümden kavga edip ayrılmalarına da istemezdim.

"Neden hiç düşündün mi? Yaptıklarını unutmadım Yudum. Hiçbir zamanda unutmayacağım. Seninle babamın zoruyla sevgili oldum ama artık yeter. Daha fazla dayanamayacağım. Bitti" diyen yağızla ağzım aralandı.

Yudum ona ne yapmıştı?

"Yağız bitirme" dedi yudum. Gözleri dolmuştu ve kantindeki bir kaç insanın da gözü üzerimizdeydi. "Bitirdim bile. Bu zamana kadar hiçbir zaman dile getirmedim. Sus Yağız dedim. Karşındaki bir kız ne olursa olsun sert çıkışma dedim ama sen yumuşak dilden de anlamıyorsun. Benimde bir sabrım var. Seninle babamın zoruyla sevgili olduğumuda biliyordun. Seni sevmediğimide biliyordun. Hiçbir şey olmamış gibi nasıl yanımda kalmaya devam ettin onu anlayamadım ve hiçbir zaman da anlayamayacağım"