Sokak Lambası

Özel Bölüm

Sokak Lambası 1 yaşında 🎉🎉

Yehuuuuu 🥳🥳🥳💃

Vay be. 1 yıl oldu.

Öncelikle aşağı satırda söyleyeceğim şeyler bölümle alakalı. Lütfen okumadan geçmeyin yoksa hiçbir şey anlamazsınız.

ÖNEMLİ!!!!

Bu özel bölümün önceki bölümle ya da bir sonraki bölümle hiçbir alakası yok.

Bu bölümde her şey farklı. Karakterlerimiz bir hikaye karakteri olduklarının farkındalar. Bugün 1. Yılı olduklarının da farkındalar. Bugün onların günü.

Bu bölümde Bora yok. Yudum yok. Berkay yok. Kötü olan hiçbir şey yok. Bu bölümde sadece Umay, Yağız, Mevsim, Yiğit, Yazgı, Poyraz, Zelal ve Ayaz var. Bu bölümde mutluluk var. Bu bölümde kitabın asıl karakterleri olan bu 8 kişi var.

Bu bölümde bir şey daha var.

Bu bölümde Umay ile Yağız, Mevsim ile Yiğit, Zelal ile Ayaz sevgili. Onlar sevgili olduktan sonra nasıl bir ilişkileri olacağına dair kısa bir fragman diyebiliriz.

Çok güzel bir bölüm sizi bekliyor diyorum ve gidiyorum. Bölüm sonuna bekliyorum hepinizi. Mutlaka gelin. Muhabbet edelim birlikte.

Bölüm sonunda karakterlerimizin sizlere mesajları da olacak. Heyecanla sizi bekliyorlar. Bölümü okuyun ve bölüm sonunda buluşalım.

İyi ve musmutlu okumalar 💞

Aynadan kendime son kez bakarken üzerimdeki beyaz elbisenin eteğini düzelttim. Aklıma bugün yapacağımız şeyler gelince gülümsedim.

1 yıl olmuştu. 1. yılımızdı. Bizim, hepimizin hikayesi 1 yıl önce bugün başlamıştı. Bugün çok güzel şeyler olacaktı.

"Umay hazır mısın?" dedi Mevsim odama girerek. Beni süzdükten sonra o da gülümsedi. "Yağız ve Yiğit gelmişler. Yiğit mesaj attı şimdi" dediğinde yatağımın üzerindeki beyaz renkli çantamı aldım. Omzuma takarken Mevsimle göz göze geldik ve yine ikimizde gülümsedik.

"1 yıl oldu ha?" dedi. "Oldu. Zaman ne çabuk geçiyor" dedim bende. "Hadi daha fazla bekletmeyelim" dedi Mevsim. Birlikte önce odamdan sonra evimizden çıktık. Öyle mutluydum ki, içim içime sığmıyordu.

Merdivenlerden indikten sonra evin önünde bekleyen Yağızın arabasına ilerledik. Yağız elimdeki, evden çıkmadan önce aldığım sepeti görünce arabadan çıkıp arkaya ilerledi ve bagajı açtı. Mevsim arabaya binerken ben sepeti bagaja koydum.

"Günaydın" dedi Yağız bana dönüp yanağımı öperek. Gülümsedim. "Günaydın" dedim bende cevap olarak. O da gülümseyip bagajın kapağını kapattı ve şöför koltuğuna oturdu.

Öküz! Şuan aşk dolu bakışmalar yaşamamız gerekiyordu.

Arka koltuğun kapısını açıp oturdum.
Yiğiti artık arkaya Mevsimin yanına geç diye kandıramıyordum. Mevsim zaten sevgilisi olduğu için istediği zaman yanına gidip yakınlaşabiliyordu. Önceki gibi yakınlaşmak için fırsat kollamıyordu.

"Diğerleri nerede?" diye sordu Mevsim. "Onlar direkt oraya gittiler. Bizde sizi almaya geldik" dedi Yiğit. Yağız arabayı çalıştırdı. "Şaka gibi ya resmen 1 yıl oldu" dedi ön koltukta oturan Yiğit. "Ben hala inanamıyorum. Ne kadar uzun zaman olmuş" dedim. "Çıkmaz sokağa girip Sokak Lambasına yaslanan bana çarptığın gün dün gibi aklımda" dedi Yağız yine dikiz aynasından bana bakarak.

Sokak lambası. Bizim hikayemiz orda başlamıştı. O sokak lambasının altında. Orda devam etmişti. İyi, kötü ne varsa orda yaşamıştık. Yağızla orda tanışmıştık ve aşkımız ilk önce orda açığa çıkmıştı. Sonra da devam etmişti.