Multimedya; Umay
İyi okumalaaarr🧚♀️
"İntikamımı almaya başlıyorum Umay. Hazır mısın?" diyen Yudumun ardından Yağızın sesi duyuldu. "Yudum neyin peşindesin?" yudumun bakışları yağıza döndü.
"Sen karışma Yağız. Bu olay onunla benim aramda" dedi beni göstererek. Alayla güldüm. "Seninle benim aramda mı? Sen yağızla ayrılmanın nedenini ben olarak görüp bu intikam olayını öyle başlatmadın mı? Olayın merkezi zaten Yağız" dememle yudum gözlerini devirdi. Sonra boğazını temizleyip konuşmaya başladı.
"Arkadaşlar. Umayın babası onu terketmiş. Biliyor muydunuz?" demesiyle beraber kaşlarımı çatıp hızla yanına ilerledim. "Sakın" dedim dişlerimin arasından. "Yudum yanlış yoldasın" diyen sesi geldi arkadan Yağızın.
"Hatta babasından sonra abisi tarafından da terkedildi. Herkes terkediyor Umay seni. Sen hala nasıl cesaret edip yeni arkadaşlıklar kurabiliyorsun? Ya onlarda seni terkederlerse?" dediğinde bir şey diyemedim. Ama arkamdan adım seslerini duydum.
"Kızım seni gebertirim bak. Kes o sesini beni çıldırtma" dedi Mevsim. "Yudum seni bir kere dövdüm bir daha döverim. O mavi saçlarını elime dolamamı istemiyorsan sus" dedi yazgı da. İkisi de bir kaç adım arkamdaydı. Dönüp bakmamıştım ama seslerinden anlaşılıyordu.
"Ben seni tanımıyorum ama tanımadığım kişileri de dövebilirim" bu sefer konuşan ise zelaldi. Hepsi arkamdaydı.
"Ooooo Umay. Ne çok seviyorlar seni öyle ya. Daha hiçbir şey söylemeden üstüme atlayacaklar baksana" dedi yudum alayla.
"Bu hiçbir şey söylememiş halin mi?" dedim sinirle. "Annenin kanser olduğunu söylemedim mesela" dedi ve yapmacık bir şekilde elini ağzına götürdü. "Ups. Bunu söylemeyecektim" yavaş yavaş sinir geliyordu. Her an yudumun üstüne atlayabilirdim.
"Yudum sus artık" dedi Yağız ve adım sesleri yaklaştı. Hızla buraya gelip yudumun kolunu tuttu. "Sen artık çok olmaya başladın. Bu kadarı da fazla" dedi ve kolundan çekiştirerek sürüklemeye çalıştı Yudumu. "Yağız bırak kolumu" dedi Yudum bağırarak.
"Senin sesini ben çok önceden kesmeliydim. Seni hayatıma alarak çok büyük bir yanlış yapmışım ben. Kendi haline bir baksana. Neye dönüştüğünün farkında mısın?" demesiyle Yudumun gözleri doldu. "Seni sevdiğim için yapıyorum" dedi titreyen sesiyle.
"Hala beni sevdiğini söylüyor ya çıldıracağım. Yürü yudum. Yürü. Umayın canını daha fazla yakmana izin vermeyeceğim" dedi ve tekrar yudumun kolunu tuttu. Bunun üzerine Yudum kolunu Yağızdan kurtarıp erkekliğine tekme attı. Yağız acıyla inleyip yere çöktü. Sert gelmişti darbe.
"Sana kolumu bırak dedim" dedi yudum ve bana döndü. "Neyse ben devam edeyim" dedi ve gülümsedi.
"Abinle ablan ikizdi dimi? Ama baban ablanı yaşatmak yerine abini yaşattı. Demek ki sevmiyormuş kızları. Seni de terkettiğine göre" yuduma biraz daha yaklaştım ve dibine girdim. "Kes sesini" dedim tıslayarak.
"Annenin abini daha çok sevdiğini de söylemiş miydim?" bu bardağı taşıran son damla oldu. Elimi kaldırıp yudumun saçlarına yapıştığım gibi bir kaç adım ilerimizde olan tuvalete doğru ilerledim. Kapıyı açtığım gibi yudumu içeri fırlatıp kapıyı kapattım ve kilitledim. Kapının arkasından ismimi duyuyordum bir çok kişinin ağzından. Ama şuan tek umrumda olan yudumun yolacağım saçlarıydı.
Bütün kapıları açıp tuvaletin boş olduğuna emin olduktan sonra bana korkuyla bakan yuduma yaklaştım ve saçlarını tekrar elime doladım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sokak Lambası
Novela Juvenil"Duvarların var senin. Kimsenin göremediği duvarlar. Evsin sen. Ve o eve kimse girmeyi beceremedi" diyerek ne söylediğini anlattığında hatırlıyorum dercesine kafamı salladım. Noktasından virgülüne hemde. "Ben o eve gitmeyi başardım Umay. Ben o eve...