40 - Kayboldu

266 22 119
                                    

İyi Okumalaaarrr 🧛‍♀️

"Günaydın sevgili sınıf arkadaşlarım" diyerek sınıfa girişimi yaptım. Sınıftakilerden bazıları bana günaydın demiş, bazıları çözdüğü testten kafasını kaldırmamış, bazıları ise beni umursamamıştı.

Umursanmamak da koymuyor değil.

Beni umursamayanlara burun kıvırıp en arka sıraya, yani yerime doğru ilerlediğimde sıranın boş olduğunu gördüm. Genelde Yağız benden önce gelirdi.

Diğerlerine baktığımda hepsi gelmişti.

Ayazla Yiğit taş kağıt makas oynarken Yazgı ile Zelal bir şeyler konuşuyorlardı. Poyraz da telefonuyla ilgileniyordu.

Mevsim gidip yerine oturduğunda bende çantamı sıraya koydum ve Yiğite döndüm. "Yağız nerde?" diye sorduğumda bana döndü.

"O bugün yok" dediğinde gözlerimi devirdim. "Anladım onu. Nerde diye soruyorum?"

"Eeee şey. Şey oldu da. Şey. Hasta o hasta" diyen Yiğitle bir endişe sardı vücudumu. "Hasta mı?!" dedim telaşla.

"Kızı endişelendirdin salak. Hasta değil Umay. Sadece o bugün ortalarda olmaz. Gece eve gelir ancak" dedi Poyraz. İyice meraklandım bak şimdi.

"Niye ortada olmaz? Noluyor?" dedi Yazgı. Ortada bir şey vardı ve Yazgı da bilmiyordu. Ne oluyor yahu!

"O her yıl bugün ortalarda olmaz. Ararsan ulaşamazsın. Telefonunu kapatır ve kaybolur. Gece 12 gibi geliyor eve de" dedi Ayaz. Lan ne oluyor?

"Ne alaka ya? Ne var bugün?" dediğimde Ayaz Yiğit ve Poyraz bakıştılar. "Bunu bizim söylememiz doğru olmaz" dedi en son Poyraz.

"Peki o zaman. Ben Yağızı bulmaya gidiyorum" dedim ve sıraya yeni koyduğum çantamı tekrar sırtıma aldım.

Bir şey vardı. Yağızın bir derdi vardı. Her yıl bugün ortada yoksa bugün bir şey olmuştu. Yağız her an benim yanımdaydı. Sıra bendeydi. Onun yanında olmam lazımdı.

"Ne? Nerede bulacaksın kızım? Adam yok oluyo diyorum" dedi Ayaz. Onu umursamadım ve Yiğite elimi uzattım. "Evin anahtarını ver" dediğimde Yiğit kaşlarını çattı.

"Evde değil?" dediğinde ofladım. "Biliyorum. Sen ver yine de" dediğimde anlamasa da elini cebine atıp anahtarı çıkardı.

Anahtarı aldığım gibi sınıftan çıktım. "Lan Berkay var. Başına bir şey gelir. Ayrıca Yağızda tek saldığımızı duyarsa sıçar ağzımıza" dedi Poyraz. Peşimden gelmemeleri adına iyice hızlandım. Normal merdivenler yerine yangın merdivenlerine yöneldim. Göremesinler beni diye.

Merdivenlerden indiğim gibi kapıya ilerledim. Güvenliğin kulübesine göz attığımda içeride telefonla konuştuğunu gördüm. Kapı açıktı. Hızla kapıdan sıvıştım.

Otobüs durağına ilerlerken Yiğit hızla okul binasından çıkmış bahçede gözlerini gezdiriyordu.

Otobüs durağına ilerlerken kızlarla olan grubumuza girip mesaj attım.

Yağız benim yanımda oldu. Onun yanında olma sırası bende. Yağızı bulacağım. Diğerlerinin peşimden gelmemesini sağlayın.

Otobüs durağına gelince telefonum titredi.

Mevsim: Tamam dikkat et

Tamam

Yazıp yolladığım sırada bildirim çubuğunda gördüğüm mesaj kalbimi hızlandırdı.

Yağız mesaj atmıştı. Ama yarım saat önce atmıştı. Ve ben yeni görüyordum.

Umay Şana benimle birlikte. Endişelenme diye söylüyorum

Sokak Lambası Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin