Sokak Lambası

65 - Hata

Multimedya; Umay

Selaaaammmm.

Nasılsınız?

✨ İyi okumalar ✨

Ayaz'ın bana attığı topu zıplayarak karşıladım ve iki saattir Yağıza dik dik bakan kıza sertçe yolladım. Kız topu karşılayamadı ve top yere düştü. Yüzümde yer edinen sırıtma kazandığımızın habercisiydi. Kız sinirle ayağını yere vurarken ben hala sırıtıyordum. İyi oldu. Oh olsun o kıza. Kafasını kaldırıp bana baktığında Yağızın yanına gittim hemen ve kollarımı beline sardım. O da kolunu omzuma atıp beni kendine çektiğinde kızın bakışları hala üstümdeydi. İnsan utanır da çaktırmadan bakar be kızım. Öküzün trene baktığı gibi bakıyor.

Sen şimdi görürsün.

Ayaklarım üstünde yükselip yağızın yanağını öptüm. "Sen ne kadar kıskanç bir sevgilisin öyle" dedi yağız. Hemen de ne olduğunu anladı. "Ne kıskanması? Öpmek istedim öptüm" diyerek hemen savunmaya geçtim. Aman arkadaşlar kıskandığımızı belli etmeyelim. "Bende yedim" diyerek inanmadığını belli etti. Bir şey söylemeden başımı göğsüne koydum.

"Tebrikler" dedi karşı takımdan bir çocuk. Neydi lan bunun adı? Çocuğun adını unuttum valla. "Sağol" dedi yağız. "Resmen yenildik. Ben şok" diyen ayaza dil çıkardım. "Noldu ayaz bey? Laflarınızı yuttunuz sanırım" dedi yazgı. "Ama haksız rekabet" dedi Ayaz ve hemen itiraza geçti. Bilir misiniz bilmem ama hayatımda Ayazdan daha kötü bir oyunbozan ve mızıkçı kimseyi tanımamıştım. Kazandığı her oyunda -ki genelde hile yaparak kazanır- en iyisinin o olduğunu iddia ediyor, kaybettiği her oyunda da bir şeyler itiraz edip mızıkçılık yapmadan duramıyordu.

"Mevsimle umayı oraya attınız. Yetmiyor senle yağız da orda. Şu çocuk da güzel oynuyor. Bizde resmen zelalaşkım hariç en kötüleri var" dedi Ayaz. "Pis Umay buraya gelecekti. Neymiş sevgilimden ayrılamammış. Başın göğe erdi mi bari?" dediğinde güldüm ve kafamı salladım. Mevsim yazgı ben ve yağız aynı takımdaydık. Aslında ben karşı takıma gidecektim, poyraz ise bu takıma gelecekti ama ben iki saattir sevgilimi öküz gibi kesen kızla aynı takımda olacağıma ölürdüm daha iyi. Dahası yağızı da karşı takıma salmamıştım. Sürekli Türk dizisi izleyen biri olarak klişelerin hepsini bilirdim ve yağızı o takıma yollarsam çok büyük bir klişe gerçekleşirdi. Bizden sayı aldıklarında kızın sevinçten yağıza sarılması, sonra yanlışlıkla olmuş gibi özür dilemesi falan filan. Yağız elbette ki kıza cevabını verirdi ama bu kızın yağıza sarıldığı ihtimalini göz ardı ettirmezdi.

Mevsim yanımıza geldi. "Hadi bir şeyler yemeye gidelim. Sende dünden beri hiçbir şey yemedin. Hasta olacaksın yine" dedi mevsim bana bakarak. "Nasıl? Dünden beri şey yemedin mi?" dedi yağız ve o da bana döndü. Tam ağzımı açacaktım ki ispiyoncu mevsim hemen beni ispiyonlamaya başladı. "Yemedi valla. Yalvardım yakardım yemedi. Sabah kahvaltı da yapmadı" yağız sinirle bana baktı. "Hemen gidiyoruz ve sen bir şeyler yiyorsun" dediği sırada telefonu çaldı.

Yağız cebinden telefonunu çıkardı. Kimin aradığına baktıktan sonra benden ayrıldı ve konuşmak için uzaklaştı. Gözlerimi kısarak arkasından baktım. Son 1 haftadır böyleydi. Telefonu çalınca yanımdan uzaklaşıyor, kimin aradığını sorduğumda ise beni geçiştiriyordu. Benden bir şeyler gizlediği kesindi. Benim şüphelendiğimi de anlamıştı ve bu daha çok telaşlanmasına neden oluyordu. Bana yalan söylüyordu bu kesindi. İlk başlarda oldukça profesyonel bir şekilde söylese de son zamanlarda her yalan söyleyişinde terliyor, kekeliyordu. Belli ediyordu ve farkında bile değildi.

Okullar yaz tatiline gireli 2 hafta olmuştu. 11. sınıf bitmişti artık. 12. sınıf olacaktık. Değişen şeyler elbette ki vardı. Almila ile çınar sevgili olmuşlardı mesela. Çınar kendini affettirmek için üstün bir çaba göstermiş, sonunda dayanamayan Almila ise affetmişti. Gerçi almilaya kalsa hemen affederdi lakin araya girmiş almilayı doldurmuştum. Normalde çınarla daha yakındım ve onun safını tutmam gerekirdi evet ama almila haklıydı. Ve çınar haketmişti. Hemen affedilemezdi. Çınar yeterince sürününce ise Almila artık onu affetmişti. Yani artık sevgililerdi.