❣ 52 ❣

11.9K 374 674
                                    

01.07.2022 - 18:50


Nasılsınız Fıstıklar ❤ Hayat nasıl gidiyor?


⁂⁂⁂⁂⁂⁂⁂⁂⁂⁂⁂⁂⁂⁂

Bölümü çok beklediniz ve gecikme için kusura bakmayın. Sınır geçileli 2 gün olmasına rağmen bir türlü tamamlayıp düzenleyemedim bölümü. Şimdi yeni bölüm sizlerle. Bölümü okurken yorumlara boğun beni.

NOT: LÜTFEN yorum yaparken harf harf veya kelime kelime veya hikayeyle alakasız olarak yorum yaparak sınırı geçmeye çalışmayınız. Uyarmadan sileceğim o tarz yorumları. (Hikaye içinde yazılan her türlü düşünce ve yorum kabul edilir. )  

⚠️ Yorum sınırı geçilene kadar yeni bölüm gelmeyecek. Bol bol yorum yapın Fıstıklar⚠️

⁂⁂⁂⁂⁂⁂⁂⁂⁂⁂⁂⁂⁂⁂


𝐓𝐈𝐊𝐓𝐎𝐊 : ayseilhanli bana buradan ulaşabilirsiniz.


💙 Yorum sınırı 1105 💙

YORUM İSTERİM ☺♥ (bol bol)


👑 İyi ki varsınız❤❤ İyi ki buradasınız. 👑


(Yazım yanlışlarını kontrol ettim. İnsanız ve hata yapabiliriz. Olur da varsa mahzur görün bu seferlik ❤)

🥜

"Yağmur" Baran'ın sesi uzaktan buğulu bir şekilde zihnimde yankılandı. Saçlarımda dolaşan parmaklarla kollarımı daha çok sıktım. "Meleğim?" Derin nefes alıp Baran'ın kokusunu içime çektim

"Hımm" dedim uykumun en tatlı yerinde adım adım uzaklaşırken. Bir dakika ben Baran'ın sesini mi duyuyorum? Gözlerimi açıp başımı kaldırdım. Baran gerçekten buradaydı. Gülüşümü genişlettiğimde Baran'ın dudakları kıvrıldı.

"Bir an rüya olduğunu sanmıştım." dedim tekrar başımı göğsüne yaslarken. Kalp atışlarının ritmini hissederek tekrar uyumak için gözlerimi kapattım. "Değilsin değil mi?" diye mırıldandığımda Baran göğsünü şişiren nefes alıp verdi. "Değilim. Ama kalkmamız lazım. Uykunu almadın mı? Saat öğlen 2 olmuş." Tekrar başımı kaldırıp şaşkınca ona baktım.

"Oha o kadar uyumuş olamayız. Akşam 11' de uyuduk." Hesaplamalarıma göre 15 saat uyumuştuk. "Ben hayatımda 15 saat uyumadım" dedim şaşkın bir ses tonuyla. Baran başını aşağı yukarı salladı. 

"Bir ilk daha. Bende uyumadım. Ama görmeyeli kilo aldığını varsayarsak pestilim çıktı." Ben mi kilo almışım? Bana mı dedi o? Üzerinden kalkmak için hareketlendiğimde kollarını sıktı ve kalkmamı engelledi.

"Bırak kilo almışım madem-" Baran o sevdiğim gülüşüyle hafifçe kahkaha attığında konuşmamı yarıda kestim. Kısılmış mavilerini bana çevirdi ve muzipçe güldü. "Neyse ki sen yokken kaslarımı çalıştırdım. Seni taşıyabilecek kadar güçlüyüm. Ağırlaş-" Elimi omzuna vurduğumda tekrar güldü.

AMOREHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin