Selamlar. Nasılsınız? Hayat nasıl gidiyor bakalım?
⁂⁂⁂⁂
Fıstıklar 2 haftada bir bölüm attığım için bu bölümümüzde uzun. Azar azar okuyabilirsiniz.
Ayrıca geçen bölüm yıllar sonrasına gittiğimizi düşünenler olmuş. Eğer geleceğe zaman atlaması yaparsak 'sonra' ifadesini mutlaka kullanırım. '2 gün sonra', '5 yıl sonra' gibi yazarsam yıl atlamış oluruz. Ama 12 Haziran 2025 gibi tam tarih veya 2028 gibi yıl verirsem gelecekten ufak bir kesit okumuş oluruz. Yıllar sonrasına gitmedik. Hala günümüzdeyiz :) Tabi ki Yağmur'un hamileliğini göreceğiz. Sefamız olsun :D
⁂⁂⁂⁂
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
👑 İyi ki varsınız❤❤ İyi ki buradasınız. 👑
Keyifli Okumalar
🥜
Yağmur Deniz
"Sarışın her şey yoluna girer mi dersin?" dedim sarı tüylerini okşadığım köpeğe bakarken. Gözleri beni anlıyormuş gibi bakarken bir kez havladı. "Sana söyleyemedim. Buralarda yoktun. Tüm dedikoduyu kaçırdın." dedim gülerek. Patilerinden birini sağ bacağımın üzerine koydu ve başını yasladı. "Balıkesir'den geldikten sonra evlendik biz Baran'la. Gecesinde Mehtap öldü. 10 gün geçti geçmedi biz kaçırıldık." dedim ve bakışlarımı bahçede gezdirdim. "Baran'a her şey yolundaymış gibi yapıyorum ama bir yanım hala korkuyor." dediğimde Sarışın başını kaldırıp havladı. Başını okşayıp güldüm.
"Sessiz olman lazım. Baran uyuyor." ona kızmışım gibi başını eğip derinden bir sesle inleyerek gözlerini kapayıp açtı. "Kızmadım sana." dedim uzanıp öperken. "Sadece Baran geceleri uyuyamıyor. Gündüz dalınca bende ses çıkartmıyorum. Sakın kimseye söyleme ama-" dedim ve bahçede yalnız olduğumdan emin olmak için etrafı kolaçan edip fısıldayarak konuşmayı sürdürdüm. "-Baran'ın annesi yine rahat bırakmıyor. Hayır kanlı canlı olsa eve almam işi çözerdim ama kadın rüyada çıkıyor ortaya. Çok sinirleniyorum biliyor musun?" dedim kaşlarımı çatarken. Sarışın tekrar havladığında gözlerimi devirdim. "Ben burada seninle konuşuyorum sen bağırıyorsun. Küserim seninle." dedim ve tekrar tüylerini karıştırıp kucağıma aldım. Baran'ın ilk hediye ettiği zamana göre büyümüş olmasına rağmen hala hafif ve küçücüktü. Bahçede onun için yapılan kulübenin önüne çöküp onu yere bıraktım. Kulübesine girip başını hafifçe dışarı bıraktığında yüzünü iki avuç içime hapsettim.
