14.08.2022 - 20:30
Nasılsınız Fıstıklar ❤ Hayat nasıl gidiyor? Bir tutam geciktim. Sabrınız için teşekkürler.
Not: Tiktok veya diğer platformlardan yaptığınız edit veya videolara beni etiketlerseniz bende görmek isterim.
𝐓𝐈𝐊𝐓𝐎𝐊 : ayseilhanli bana buradan ulaşabilirsiniz.
👑 İyi ki varsınız❤❤ İyi ki buradasınız. 👑
YORUM İSTERİM ☺♥ (bol bol)
Keyifli Okumalar
(Yazım yanlışlarını kontrol ettim. İnsanız ve hata yapabiliriz. Olur da varsa mahzur görün bu seferlik ❤)
🥜
Aynadan son kez kendime bakıp odaya geri döndüm. Baran hala uyuyordu. Oda hala karanlık olduğu için abajurları açıp dizimi yatağa yasladım. Baran yüz üstü yatıyordu ve iki kolunu yastığın altına geçirmiş çatık kaşla yatıyordu. Bugün onunla yapacağımız şeyin onu nasıl etkileyeceğini bilmiyordum. Ama deneyecektik beraber. İstemezse vazgeçerdik.
Avuç içimi yanağına yaslayıp uyanması için yanağını okşadım. Çatık kaşları gevşerken titrek nefes alıp verdi. Kabusları geri dönmüştü ve o kabusların ana teması çocukluğundaki şiddetti. Baran'ın yaralarını sardığımı düşünürken ben gider gitmez o yaralar daha da kanamaya başlamıştı. Rüyalarının şiddeti bu yüzdendi. Gece sıçrayarak uyanması. Eskiden onunla yatmam rüyalarını ondan uzaklaştırmak için etkili bir yöntemken şimdi onunla uyumam da bir işe yaramıyordu. Sanırım o da bazı duyguları unutmuştu benim gibi. Birbirimize hatırlatmamız gereken duyguları...
"Mavim." dedim yanağındaki elimi saçlara kaydırıp dudaklarımı yanağına değdirdim. "Hı?" dedi kıpırdanırken. Gözlerini kırpıştırıp ışığa alışmaya çalıştı. Gözlerinin odağı beni bulunca yastığın altındaki kollarını çekip yatakta sırt üstü döndü. Esnerken gözlerini üzerimde gezdirdi.
"Niye giyiniksin?" dedi o uykulu sesiyle. Çıplak mı olayım Baran?
"Hadi kalk hazırlan." dedim. Başını kaldırıp duvardaki saate baktı ve başını tekrar yastığa koydu. "Saat gece 4" dedi. Kolunu belime sarıp üzerine çekti ve hareketimi kısıtladı. "Uyuyalım." dedi.
"Bir doğum günü çocuğuna göre fazla uykucusun." dedim. Kolları gevşerken hemen üzerinde doğrulup yüzlerimizi aynı hizaya getirdim. "İyi doğdun Mavim." dedim gülüşümü genişletirken. Gözlerini kıstı ve şaşkınca baktı. "Hayır benim doğum günüm değil. Bugün-" duraksadı. Evet senin doğum günün. 20 Şubat. Eğilip yanaklarına dudaklarımı değdirip tekrar gözlerimizi kesiştirdim.
"İyi ki doğdun Baran." dedim dudaklarımı kıvırırken. "İyi benimlesin." dudağımı alnına değdirdim. " İyi ki hayatımın içinde nefesimsin." Dudaklarımı dudaklarına değdirip çekildim ve göz kırptım. "Pastan sonraya. Şimdi bir yere gitmeliyiz." dedim saçlarını okşamayı sürdürürken. "Biraz korkabilirsin ama ben yanında olacağım."
"Nereye gideceğiz?" dedi yataktan doğrulurken . Gözleri merakla kısılmıştı. "Gökyüzünde sarılmaya." dedim. Baran'ın ifadesiz yüzü ve gözlerine nazaran vücudu kaskatı kesildi, avuç içleriyle yatağın çarşafını sıktı. Elimi elinin üzerine koydum. "Sadece deneyeceğiz. İstediğin an oradan çıkacağız. Tamam mı?" dedim güven verici gülüşümle bakarken.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AMORE
Romance(YARA SERİSİ I) "Özledim seni." diye mırıldandı. Kafamı sola çevirdim. Gökyüzüne bakıyordu oda. "Seninle sohbet edip dertleşmeyi, şakalaşmayı kavga etmeyi." Dudaklarım kıvrıldı. Bende özlemiştim. "Özlenmeyecek gibi biri değilim yani." Kahkaha atmay...
