အခန်း (၇၇) လှောင်အိမ်

2K 295 0
                                    

အခန်း (၇၇) လှောင်အိမ်

လုကျိုးသည် ရှောင်ယွမ်အာ၏ အမေးကို မဖြေခဲ့ပေ။ ထိုအစား လက်ဝှေ့ယမ်းပြလျက် အခန်းထဲသို့ တစ်ယောက်တည်း ဝင်သွားတော့သည်။ ကျန်သည့်သူများက သူ့နောက်သို့ လိုက်မဝင်သွားရဲသောကြောင့် အပြင်ဘက်တွင် စောင့်ဆိုင်းနေလေ၏။

လရောင်ဆွတ်မျှော်နန်းမှ အမျိုးသမီးကျင့်ကြံသူအချို့ကလည်း တံခါးဝတွင် ဒူးထောက်လျက် စိုးရိမ် ပူပန်နေကြသည်။

ထိုအရေးကိစ္စအကြောင်း ကြားသည့်အချိန်၌ တွမ့်မူရှန်း၊ ဖန်ကျုံးနှင့် ကျိုးကျစ်ဖုန်းတို့ ရောက်လာကြသည်။

တွမ့်မူရှန်းသည် လမ်းတစ်လျှောက် သူ၏ချိန်းကြိုးများကို ဆွဲလာသော်ငြား ထိုချိန်းကြိုးများက သူ၏အရှိန်ကို အဟန့်အတား ဖြစ်စေပုံမရပေ။ သူ၏ဒဏ်ရာကလည်း အပြည့်အဝပျောက်လုနီးပါး ဖြစ်နေပုံရ၏။ သူက မေးလိုက်သည်။ “ရှစ်မေ့ ဘယ်လိုနေလဲ”

မင်ရှစ်ရင်က ခေါင်းခါကာပြောလိုက်တော့သည်။ “ကိစ္စတွေက သိပ်တော့မကောင်းဘူး”

တွမ့်မူရှန်းက မျက်မှောင်ကျုံကာ မေးလိုက်တော့သည်။ “လောင်စစ် ဘာတွေဖြစ်နေတာလဲ”

တစ်နည်းဆိုရလျှင် လုကျိုးနှင့် ယဲ့ထျန်းရှင်ကြား အဖြစ်အပျက်အကြောင်း သူမေးနေတာပဲဖြစ်သည်။

တွမ့်မူရှန်းပြောပြီးသည်နှင့် အားလုံးက မင်ရှစ်ရင်ဖက်ကို လှည့်ကြည့်လိုက်ကြသည်။

မင်ရှစ်ရင်က သက်ပြင်းချပြီးပြောလိုက်၏။

“ရှစ်မေ့ကို တာ့ယွမ်ရဲ့မြစ်တောင်ပိုင်း ယွီလုံရွာကနေ ပြန်ခေါ်လာတာပဲသိတာ။ အဲဒီအချိန်ကစပြီး သူက တောင်ပေါ်မှာပဲ နေနေတယ်”

သူ ဆရာအကြောင်း အချက်အလက်များများစားစား မပေါက်ကြားရဲစေပေ။ သူက စကားများများစားစား ပြောခြင်း၏ နောက်ဆက်တွဲအကြောင်းတွေးမိသည့်အချိန်၌ တုန်ယင်မိသွားသည်။

ဖန်ကျုံးက ပြော၏။ “တာ့ယွမ်ရဲ့မြစ်တောင်ပိုင်း အဲ့ဒါက ယွင်၊ ထျန်းနဲ့လော့ဂိုဏ်းရဲ့ နယ်မြေပဲ”

ဂိုဏ်းသုံးခုအကြောင်းပြောသည်နှင့် တင်းမာနေသောလေထုက ပတ်ဝန်းကျင်ဆီ သက်ရောက်နေပုံရသည်။

ငါ့တပည့်တွေ အကုန် ဗီလိန်တွေချည်းပဲWhere stories live. Discover now