အခန်း (၁၂၀) နှလုံးသားစေရာ လိုက်တဲ့သူက သာမန်မဟုတ်ဘူး
ဓားကောင်းအကြောင်း ပြောလိုက်သည့်အခါ ရှောင်ယွမ်အာက မှားယွင်းသွားသလို ခံစားလိုက်ရသည်။ သူမက တီးတိုးပြောလိုက်၏။
“ ရှစ်စွင်းက သူ့ရဲ့ အသုံးမဝင်တဲ့ သတင်းနှစ်ခုအတွက် လက်နက်ကောင်းကို ပေးလိုက်တော့မလို့လား။ ရှစ်စွင်းရဲ့ ဒီတပည့်တောင် ဘာမှမရှိသေးဘူးလေ”
“ လေးစားမှု မရှိလိုက်တာ ” လုကျိုးက အသံမြင့်ပြောလိုက်သည်။ ဤသည်က သူ့အနေနှင့် ပထမဆုံး ထုတ်ပြောခြင်း မဟုတ်ပေ။
“ ဒီတပည့်က မှားမှန်းသိပါပြီ ” ရှောင်ယွမ်အာက ချက်ချင်း ခေါင်းငုံ့လိုက်သည်။
“ ဒီလက်နက်က အစကတည်းက တော်ဝင်မိသားစုအပိုင်ပဲ။ ငါ သိမ်းထားလို့ ဘာမှအကျိုးမရှိဘူး”
လုကျိုးက ပြောလိုက်သည်။
“အာ ” ရှောင်ယွမ်အာက ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။
လုကျိုးက ခေါင်းအသာညိတ်လိုက်ပြီး လျှို့ဝှက်ခန်းထဲ ဦးတည်လိုက်သည်။
“ရှစ်စွင်း ကောင်းကောင်းနားပါ ”
လုကျိုး မြင်ကွင်းမှ ပျောက်ကွယ်သွားသည်နှင့် မင်ရှစ်ရင်က ပြောလိုက်သည်။
“ ရှစ်မေ့က ဘာလို့ ဒီလောက်တောင် စိုးရိမ်နေရတာလဲ။ ရှစ်စွင်းက မင်းကို အချစ်ဆုံးလေ။ ငါတောင် လက်နက်ရမှတော့ မင်းကို မေ့နေစရာအကြောင်း မရှိဘူး။ ငါ့ခွဲခွာချိတ်ကောက်က လက်နက်ကောင်းဆိုတော့ မင်းကိုလည်း လက်နက်ကောင်းပေးမှာ သေချာတယ် ”
“လောင်စစ်ပြောတာ ဟုတ်တယ်။ ပြီးတော့ မင်းရဲ့ ပါရမီနဲ့ နတ်ဝိညာဉ် ဝဋ်ကြွေးချေ နယ်ပယ်အဆင့်ထဲ ရောက်ဖို့ အချိန်တစ်ခုလောက်ပဲ လိုတာလေ။ အချိန်ကျလာရင် ရှစ်စွင်းက ငါ့နယ်ရှင်လှံထက် ပိုကောင်းတဲ့ လက်နက်ပေးမှာ အသေအချာပဲ”
“ ဟင့် တာ့တာ ” ရှောင်ယွမ်အာက လှည့်ထွက်သွားတော့သည်။
မင်ရှစ်ရင်နှင့် တွမ့်မူရှန်းတို့က အချင်းချင်း အကြည့်ဖလှယ်လိုက်ကြသည်။
BẠN ĐANG ĐỌC
ငါ့တပည့်တွေ အကုန် ဗီလိန်တွေချည်းပဲ
Viễn tưởngအကျဉ်းချုပ် လုကျိုးက ကမ္ဘာလောကကြီးရဲ့ အသန်မာဆုံးနဲ့ သက်တမ်းအရင့်ဆုံး မိစ္ဆာဂိုဏ်းချုပ်ဖြစ်ဖို့ နိုးထလာပြီး သူ့မှာ ဆိုးယုတ်မှုတွေ ပြည့်နေတဲ့ နာမည်ဆိုးနဲ့ ကျော်စောတဲ့ တပည့် ကိုးယောက်ရှိနေတာကို သိလိုက်ရတယ်။ သူ့အကြီးဆုံးတပည့်က ဂိုဏ်းသားထောင်ကျော်ရှိတဲ့...
