အခန်း (၁၂၁) ကျောင်းယွဲ့ကို ထုတ်ပေးခြင်း

1.8K 256 1
                                    

အခန်း (၁၂၁) ကျောင်းယွဲ့ကို ထုတ်ပေးခြင်း

လုကျိုးက ဖန်းရှုဝမ်ကို ဆက်ကြည့်နေလိုက်သည်။ သတင်းကိုကြားသည့်အချိန်၌ သူက တည်ငြိမ်စွာ ပြောလိုက်လေ၏။

“ကံဆိုးလိုက်တာ” သူပြောပြီးနောက် လှည့်ထွက်သွားလေ၏။

အခန်းတံခါးက ထပ်ပိတ်သွားကာ အခန်းက အမှောင်ထုထဲကျရောက်သွားလေ၏။

မှောင်မည်းနေသော အခန်းထဲတွင် ဖန်းရှုဝမ်၏မျက်လုံးက ပြာလဲ့လဲ့အလင်းတို့ဖြင့် ထပ်မံတောက်ပလာပြန်သည်။ သို့သော် ယင်းက တစ်စက္ကန့်ခန့်သာကြာပြီးနောက် ပျောက်ကွယ်သွားသည်။

လုကျိုးသည် မြောက်ပိုင်းမျှော်နန်းဆီသို့ လျှောက်သွားချိန်၌ ပျာယာခတ်နေသော ရှောင်ယွမ်အာကို မြင်လိုက်ရ၏။

“ရှစ်စွင်း မြန်မြန် မြန်မြန် မြန်မြန် ဝူရှစ်ကျဲက ရူးနေပြီ” လုကျိုးက ခေါင်းခါလိုက်၏။ သူ၏ အမူအရာက တည်ငြိမ်နေဆဲဖြစ်ကာပြောလိုက်သည်။

“ကြောက်နေဖို့မလိုဘူး”

သူတို့နှစ်ဦးက တောင်၏အနောက်ဖက်တွင်တည်ရှိသော ပြန်လည်သုံးသပ်ရေးဂူသို့ လျှောက်သွားလိုက်သည်။ ပြန်လည်သုံးသပ်ရေးဂူသို့ရောက်သည့်အချိန်တွင် လရောင်ဆွတ်မျှော်နန်းမှ အမျိုးသမီးကျင့်ကြံသူများစွာက ထိုနေရာတွင် စုဝေးနေပြီးဖြစ်သည်။ အနားတွင် ဟွားဝူတောက်က ကြည့်နေလေ၏။

မင်ရှစ်ရင်နှင့် တွမ့်မူရှန်းတို့က အစောင့်အရှောက်နတ်မင်းများသဖွယ် ဝင်ပေါက်၌ ရပ်နေလေသည်။

ဟွားဝူတောက်ကသက်ပြင်းချပြီးပြောလိုက်လေသည်။

“ဒီလောကထဲမှာ ဒီလိုမိစ္ဆာကျင့်စဉ်မျိုး ရှိနေလိမ့်မယ်လို့ မထင်ဘူး။ ဒါက စုန်းအတတ်လို့ထင်တယ်”

မင်ရှစ်ရင်က မေးလိုက်လေ၏။ “အကြီးအကဲဟွား သူ့ကို ကူညီပေးနိုင်မလား”

ဟွားဝူတောက်က ခေါင်းခါပြီးပြောလိုက်သည်။ "ဒီမန္တန်ကို ဖြေပေးနိုင်မဲ့သူက မျှော်နန်းသခင်တစ်ယောက်ပဲ ရှိမှာ စိုးရိမ်မိပါရဲ့”

ဟွားဝူတောက်ပြောပြီးသည်နှင့် လရောင်ဆွတ်မျှော်နန်းမှ အမျိုးသမီးကျင့်ကြံသူများက တညီတညွတ်တည်း အရိုအသေပေးလိုက်ကြသည်။

ငါ့တပည့်တွေ အကုန် ဗီလိန်တွေချည်းပဲWhere stories live. Discover now