ငါ့တပည့်တွေ အကုန် ဗီလိန်တွေချည်းပဲ

အခန်း (၁၀၂) နတ်လေးသည်တော် သုံးယောက်ထဲမှ တစ်ယောက်

အခန်း (၁၀၂) နတ်လေးသည်တော် သုံးယောက်ထဲမှ တစ်ယောက်

“ရှစ်စွင်း ” တင်းဖန်ချိုး၏ တပည့်သုံးယောက်က တုန်လှုပ်စွာ ရေရွတ်လိုက်ကြသည်။ သူတို့မျက်နှာအထက် မယုံကြည်နိုင်သည့် အမူအရာ ထွက်ပေါ်လာသည်။ သူတို့လေးစားခဲ့ရသည့် ပွင့်ချပ်ငါးလွှာ စိတ်ဝိညာဉ်သဏ္ဌာန်ပိုင်ရှင် ရှစ်စွင်းဖြစ်သူသည် မြားတစ်ချောင်းဖြင့် ပစ်ချခံခဲ့ရသည်။

‘ အရည်အသွေးမြင့် လေးပစ်စွမ်းရည်ပဲ ’

‘နန်းတော်ထဲက အဆင့်မြင့် ပုဂ္ဂိုလ် ရောက်လာပြီလား ’

အားလုံးက ပတ်ဝန်းကျင်ကို စစ်ဆေးကြည့်ပြီး အသစ်ရောက်လာသူ၏ အရိပ်အယောင်ကို ဖမ်းဆုပ်ရန် ကြိုးစားလိုက်ကြသည်။

လုကျိုးက မြားထွက်ပေါ်လာရာ နေရာဆီ လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။ သူ့မြင်ကွင်းက မရှင်းမလင်း ဖြစ်နေသော်လည်း မိုးကုပ်စက်ဝန်းအစွန်း၌ ရထားလုံးပျံတစ်စင်းကို မြင်လိုက်ရသည်။

အနီတောက်တောက် ရထားလုံးပျံက သိပ်မကြီးပေ။ ဝေါယာဉ်နှင့် တူပေသည်။ ရထားလုံးပျံ၏ ထောင့်တစ်ခုချင်းစီ၌ အနီဝတ်ရုံနှင့် မိန်းကလေးတစ်ယောက်စီ စောင့်ကြပ်နေသည်။ သူတို့၏ မျက်နှာများကို မျက်နှာချေမှုန့် ခပ်ထူထူ လိမ်းချယ်ထားလေ၏။

‘ နန်းတော်က အကူတွေ ရောက်လာပြီပေါ့။ ကြည့်ရတာ တစ်ယောက်မကပုံပဲ။ အသေရိုက်ချက်ကတ် တစ်ကတ်နဲ့ မလောက်ရင် ဘယ်လိုလုပ်ကြမလဲ’

ထိုစဉ် လေးသမားကို ရထားလုံးပျံနောက်တွင် မြင်လိုက်ရသည်။ သူက ဝတ်ရုံရှည် ဝတ်ဆင်ထားသည့်အပြင် ဝါးခမောက်ပါ ဆောင်းထားလေသည်။ ထိုအခိုက်အတန့် သူက မြေပြင်ပေါ်သို့  အရှိန်ပြင်းပြင်းဖြင့် အလျင်အမြန် ဆင်းသက်လာလေ၏။

လေးသမားက အနည်းဆုံး ပွင့်ချပ်ခြောက်လွှာ ကျင့်ကြံဆင့် ရှိပေလိမ့်မည်။ သူက အံ့ဖွယ်မြို့တော်၏ အားအကောင်းဆုံး နတ်လေးသည်တော် သုံးယောက်အနက် တစ်ယောက် ဖြစ်၏။

ချန်းကျူကို မြင်ပြီး ရဲမက်များက တညီတညွှတ်တည်း ဒူးထောက်လိုက်ကြသည်။

“ သခင်ချန်းကို ဂါရဝပြုပါတယ် ”

နတ်ဝိညာဉ် ဝဋ်ကြွေးချေ နယ်ပယ်အဆင့် လေးသမားက လုကျိုးနှင့် အခြားလူများကို စိုက်ကြည့်နေပြီး ရဲမက်များကို လျစ်လျူရှုထားလေသည်။ သူက လုကျိုးတို့ဆီ မြန်လည်းမမြန်၊ နှေးလည်း မနှေးသည့် အရှိန်ဖြင့် လျှောက်လှမ်းလာလေသည်။ သူ နီးကပ်လာသည့်အခါ သူ့ပုံရိပ်က ကြည်လင်ပြတ်သားလာလေ၏။ နောက်ဆုံးတွင် သူက သူတို့နှင့် မီတာအနည်းငယ်သာ ကွာဝေးတော့သည်။ ထို့နောက် သူက ဝါးခမောက်ကို ဖယ်လိုက်ပြီး ဘေးပစ်ချလိုက်သည်။ သူ့တစ်ကိုယ်လုံးမှ အေးစက်စက် အငွေ့အသက်များ ထုတ်လွှင့်နေလေ၏။