ငါ့တပည့်တွေ အကုန် ဗီလိန်တွေချည်းပဲ

အခန်း (၁၄၁) ငါက အလွယ်တကူအနိုင်ယူလို့ရတဲ့လူမဟုတ်ဘူး

အခန်း (၁၄၁) ငါက အလွယ်တကူအနိုင်ယူလို့ရတဲ့လူမဟုတ်ဘူး

ကျူးဟုန်ကုန်းက ရပ်နေစဉ် ဂနာမငြိမ်ဖြစ်နေတော့၏။ သူက တွေဝေနေပြီး အပြင်ထွက်ကာ သူ၏ ရန်သူကိုတွေ့ဆုံရန်အတွက် အမှန်တကယ်တွန့်ဆုတ်နေသည်။

တစ်ဖက်တွင်မူ ယွီကျန့်ဟိုင်က တည်ငြိမ်နေပုံရပြီး ပွဲကောင်းတစ်ပွဲကိုကြည့်ရန်အတွက် စောင့်ဆိုင်းနေ၏။

ငိုတာက ပြဿနာကို မဖြေရှင်းနိုင်ဘူး။ သူတို့ကို ငါအနိုင်မယူနိုင်ရင် ငါအမြဲတမ်း ထွက်ပြေးနိုင်တာပဲ။ စိတ်ထဲတွင် ထိုအတွေးများဖြင့် ကျူးဟုန်ကုန်းက ချောင်းနှစ်ချက်ခန့် ဟန့်လိုက်လေ၏။ သူ့ဘေးရှိ လက်အောက်ငယ်သားကို ကြည့်ကာပြောလိုက်သည်။

“ငါ့ဘေးမှာ လာတိုက်ခိုက်”

ကျူးဟုန်ကုန်း၏ လက်အောက်ငယ်သားက ကျူးဟုန်ကုန်း၏စကားကို အမှတ်မထားတာ ဖြစ်ဟန်တူသည်။ သို့တည်းမဟုတ် သူ၏စိတ်ထဲရှိ နက်ရှိုင်းစွာ စွဲမြဲနေသော အလေ့အကျင့်ကြောင့် ဖြစ်ဟန်တူ၏။ သူက အမြန်ပြောလိုက်တော့သည်။

“ဂိုဏ်းချုပ် မြန်မြန် တောင်ကို ပြန်ရအောင်”

“တောင်ကို ပြန်တယ်ဆိုတာ ဘာကိုဆိုလိုတာလဲ။ ငါတို့တိုက်ခိုက်တော့မှာ” ကျူးဟုန်ကုန်းက ပြောပြီး သူ၏လက်အောက်ငယ်သားကို ကန်ကျောက်လိုက်တော့သည်။

နှစ်ယောက်သားက ခိုလှုံနေသည့် နေရာထဲမှ ထွက်သွားလိုက်သည်။

ယွီကျန့်ဟိုင်က တည်ငြိမ်စွာထရပ်လိုက်ပြီး လက်နောက်ပစ်လျက် သူတို့နောက်မှလိုက်သွားတော့ သည်။ အတွင်း၌ မည်သူမျှမရှိရာ သူက ပျင်းရိလာ၏။ သူ့အဖို့အပြင်ထွက်ပြီး အပြင်ဘက်ရှိ အဖြစ်အပျက်များကို ကြည့်တာက ပိုကောင်းပေမည်။

ကျူးဟုန်ကုန်း၏လက်အောက်ငယ်သားက သတင်းလာပို့စဉ် သမာသမတ်ဂိုဏ်း၏ ရထားလုံးပျံက ကျားတောင်ရိုးအပြင်ဖက် လေထဲရှိမီတာများစွာအကွာ၌ ပျံဝဲနေလေသည်။

ကျန်သည့်ဂိုဏ်းသားများက ရထားလုံးပျံကြောင့် အံ့ဩသွားပုံမရပေ။ ငရဲဂိုဏ်း၏ ရထားလုံးပျံကို မြင်ပြီးဖြစ်သောကြောင့် ဖြစ်ဟန်တူသောကြောင့်ဖြစ်သည်။ နှိုင်းယှဉ်ကြည့်လျှင် သမာသမတ်ဂိုဏ်း မှ ရထားလုံးပျံက အမှန်တကယ်ချို့တဲ့နေလေ၏။ သူတို့က အပြည့်အဝကွဲပြားခြားနားနေတော့ သည်။