အခန်း (၁၉၀) ထွက်ခွာခြင်း
လုကျိုးက ဘေးပတ်လည်ကို ကြည့်လိုက်သည်။ သူက သူ့တပည့်အားလုံး မြေပေါ် ဒူးထောက်နေသည်ကို မြင်လိုက်ရသည့်အထိ တိတ်ဆိတ်နေဆဲ ဖြစ်သည်။ သူ့အကြည့်တို့က ယဲ့ထျန်းရှင်းမှ ဖန်ကျုံးဆီ ရောက်သွားပြီး ခေါ်လိုက်သည်။
“ဖန်ကျုံး ”
“ကျွန်တော် ရှိပါတယ် ”
“ မင်း ကျင့်မင်တာအိုဂိုဏ်းကို ပြန်သွားချင်တယ်ဆိုရင် ကျင့်မင်တာအိုဂိုဏ်းက သဘောတူမှာလား”
လုကျိုးက မထူးမခြားနား မေးလိုက်သည်။
ဖန်ကျုံးက ချက်ချင်း ဒူးထောက်လိုက်ပြီး အခိုင်အမာ ပြောလိုက်သည်။ “ မျှော်နန်းသခင် … ကျွန်တော် မိစ္ဆာဝေဟင်မျှော်နန်းဆီ ဝင်လိုက်ကတည်းက ထွက်သွားဖို့ မတွေးဖူးပါဘူး။ တကယ်လို့ ကျွန်တော်ကို ယန်ခြောက်ပါး ကျင့်စဉ်သာ မပေးခဲ့ရင် အအေးဓာတ် ကူးစက်နေလောက်ပါပြီ။ ကျွန်တော် အသက်ရှင်နေသရွေ့ မိစ္ဆာဝေဟင်မျှော်နန်းက လူ ဖြစ်နေမှာပါ … သေသွားခဲ့ရင်တောင် မိစ္ဆာဝေဟင်မျှော်နန်းရဲ့ တစ္ဆေဝိညာဉ်ပါ ”
“ ငါက အကယ်၍များလို့ ပြောတာလေ ” လုကျိုးက ပြောလိုက်သည်။
“ အကယ်၍များလား ” ဖန်ကျုံးက ခေါင်းကုတ်ကာ “ ကျွန်တော် ပြန်သွားရင် ပင်မဝင်ပေါက် မရောက်ခင် ရှစ်ပိုင်းလောက် ပိုင်းဖြတ်ခံရမယ် ထင်တယ် ”
မင်ရှစ်ရင်က မျက်လုံးဝေ့ကြည့်ကာ “ မင်း ပြုပြင်ပြောင်းလဲဖို့ ဒုတိယ အခွင့်အရေးတောင် မရဘူးလား”
“ ဒါက ပြုပြင်ပြောင်းလဲမဲ့ အကြောင်း ပြောနေတာ မဟုတ်ဘူးလေ။ ဒါက ကျင့်မင်တာအိုဂိုဏ်းရဲ့ စည်းမျဉ်းပဲ။ အကြီးအကဲတွေက စည်းမျဉ်းတွေကို တင်းကျပ်တယ်” ဖန်ကျုံးက ပြောလိုက်သည်။
လုကျိုးက ကျိုးကျစ်ဖုန်းကို ကြည့်လိုက်ပြီး မေးလိုက်သည်။ “ ကျိုးကျစ်ဖုန်း မင်းရော ”
ကျိုးကျစ်ဖုန်းက လုကျိုး အဘယ်ကြောင့် မေးခွန်းထုတ်မှန်း သိပေသည်။ သူက ပြန်ဖြေလိုက်၏။
“ ကောင်းကင်ဓားဂိုဏ်းက ကျွန်တော်အပေါ် ကောင်းခဲ့ပေမဲ့ ကျွန်တော်တို့က တစ်မိုးသားအောက်က လူတွေ မဟုတ်တော့ပါဘူး။ ကျွန်တော် ပြန်သွားချင်ရင်တောင် သူတို့က ဘယ်တော့မှ လက်ခံမှာ မဟုတ်ဘူး ”
YOU ARE READING
ငါ့တပည့်တွေ အကုန် ဗီလိန်တွေချည်းပဲ
Fantasyအကျဉ်းချုပ် လုကျိုးက ကမ္ဘာလောကကြီးရဲ့ အသန်မာဆုံးနဲ့ သက်တမ်းအရင့်ဆုံး မိစ္ဆာဂိုဏ်းချုပ်ဖြစ်ဖို့ နိုးထလာပြီး သူ့မှာ ဆိုးယုတ်မှုတွေ ပြည့်နေတဲ့ နာမည်ဆိုးနဲ့ ကျော်စောတဲ့ တပည့် ကိုးယောက်ရှိနေတာကို သိလိုက်ရတယ်။ သူ့အကြီးဆုံးတပည့်က ဂိုဏ်းသားထောင်ကျော်ရှိတဲ့...
