ငါ့တပည့်တွေ အကုန် ဗီလိန်တွေချည်းပဲ

အခန်း (၁၂၉) သတ္တမမြောက်တပည့်၏အတွေးများ

အခန်း (၁၂၉) သတ္တမမြောက်တပည့်၏အတွေးများ

ကျူးဟုန်ကုန်းက ရှေ့ကို ခြေလှမ်းဝက်ခန့်တိုးပြီး ဆက်ပြောလိုက်၏။

“ကျွန်တော်မိစ္ဆာဝေဟင်မျှော်နန်းထဲက ထွက်လာတဲ့အချိန်ကစပြီး ရှစ်စွင်းနဲ့မထိုက်တန်တာ ဘာမှမလုပ်ခဲ့ဘူး။ စီမိသားစုထဲက ပြန်ပေးဆွဲမှုကို စုံစမ်းဖို့ ကျွန်တော့်ကိုခိုင်းတဲ့အချိန် ကျွန်တော်စုံစမ်းစစ်ဆေးခဲ့တယ်။ ကျားတောင်ရိုးရဲ့ နာမည်ကို သုံးပြီးတစ်စုံတစ်ယောက်က ပြစ်မှုကျူးလွန်ခဲ့တာပဲ။ ကျွန်တော်တို့စွပ်စွဲခံရတာ”

“မင်းရှစ်မေ့ရဲ့ဆွေမျိုးသားချင်းအကြောင်းမေးနေတာ မဟုတ်ဘူး။ သာမန်မှတ်ချက်တစ်ခုကို ပုဂ္ဂိုလ်ရေးတိုက်ခိုက်မှုအဖြစ် ဘာကြောင့်မှတ်ယူနေတာလဲ” မင်ရှစ်ရင်က မေးလိုက်သည်။

“” ကျူးဟုန်ကုန်းက မျက်နှာသေဖြစ်သွားကာ ပြောလိုက်လေ၏။

“ယန်စီမြစ်ထဲမှာ ကျုပ်ကိုကျုပ်ဆေးကြောနိုင်ရင်တောင် ကျုပ်ရဲ့နာမည်ကို ရှင်းလင်းနိုင်မှာမဟုတ် ဘူး”

“တော်လောက်ပြီ။ စီမိသားစု ပြန်ပေးဆွဲမှုနောက်ကွယ်က လူက မင်းမဟုတ်ဘူးဆိုတာ ငါသိတယ်။ မင်း ဒီလောက်ထိသတ္တိမရှိဘူး” မင်ရှစ်ရင်က လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။

ထိုစကားကို ကျူးဟုန်ကုန်းကြားသည့်အချိန်တွင် အပျော်လွန်သွားသည်။ သူက မင်ရှစ်ရင်ကို မျက်နှာချိုသွေးကာ ပြောလိုက်လေ၏။

“ရှစ်ရှိုးက အတွေးတတ်ဆုံးပဲဆိုတာ ကျွန်တော်သိတယ်။ ရှစ်စွင်းက ဘာမှမပြောဘူးမလား။ ပြောသေးလား”

“ရှစ်စွင်းက မင်းအကြောင်းများများစားစားတောင် မတွေးဘူး။ သူ့ကို မင်းဒီလောက်ထိ မမြင်သင့်ဘူး” ထိုစဉ် မင်ရှစ်ရင်က တင်းမာသည့်အမူအရာဖြင့်ဆက်ပြော၏။

“ခုနတုန်းက အကြောင်းပြန်ပြောကြမယ်။ မင်းက သေတ္တာကို တွေ့ပြီးပြီ။ အခု လောင်ချိဘယ်နားမှာ ရှိလဲဆိုတာ မင်းသိလား”

ကျူးဟုန်ကုန်းက ရယ်မောပြီးပြောလိုက်လေ၏။

“ရယ်စရာပဲ စစ်ရှစ်ရှိုး။ ချိရှစ်ရှိုးရှိမဲ့နေရာကို ကျွန်တော်က ဘယ်လိုလုပ်သိပါမလဲ။ ဒါပေမဲ့ နဂါးဝပ်ကျင်းမှာ သွားရှာလို့ရတယ်။ မဟူရာကွန်ယက်ရဲ့အဖွဲ့ချုပ်က အဲ့ဒီမှာရှိတယ်လို့ကြားထား တာ”