ငါ့တပည့်တွေ အကုန် ဗီလိန်တွေချည်းပဲ

အခန်း (၁၇၃) ပွင့်ချပ်ခုနစ်လွှာ ဟွားဝူတောက် သင်္ကေတကိုးခု လျှို့ဟယ်တာအိုစည်းတံဆိပ

အခန်း (၁၇၃) ပွင့်ချပ်ခုနစ်လွှာ ဟွားဝူတောက် သင်္ကေတကိုးခု လျှို့ဟယ်တာအိုစည်းတံဆိပ်

“လူတစ်ယောက်ရဲ့ချီပင်လယ်ကို ဖွင့်ပေးဖို့” လုကျိုးက ရိုးရိုးသားသားဖြေလိုက်သည်။

လုကျိုး၏ရိုးသားမှုက ဟွားဝူတောက်ကို အနည်းငယ်အံ့ဩသွားစေ၏။

ဟွားဝူတောက်က သက်ပြင်းချပြီးခေါင်းခါလိုက်တော့သည်။

“အမှန်အတိုင်းပြောရရင် ယွင်ဂိုဏ်းမှာ ဟေးမုလျန်တစ်ခုပဲရှိတယ်။ လူတစ်ယောက်ရဲ့ ချီပင်လယ်ကို ဖွင့်ဖို့အတွက် အနည်းဆုံးဟေးမုလျန် နှစ်ခုလိုတယ်။ ဟေးမုလျန်က အင်မတန်ရှားပါးတာ။ တာ့ယန်မှာတောင် ငါးခုထက်ပိုမရှိဘူး။ တစ်ခုတည်းနဲ့ လုံလောက်မှာမဟုတ်ဘူးလေ”

မည်သူ၏ ချီပင်လယ်ကိုဖွင့်သည်ဖြစ်စေ အနည်းဆုံးတော့ ဟေးမုလျန်နှစ်ခုလိုအပ်ပေ၏။

“ဒါကြောင့် နှစ်ခုလိုတာ”

“…”

လုကျိုး၏အဖြေက တည့်တိုးဆန်ပြီး ထူးဆန်းလေ၏။

“ဒါက အရမ်းအရေးကြီးတယ်။ ယွင်ဂိုဏ်းရဲ့အကြီးအကဲတွေဆီကို သတင်းပို့ပြီးပြီ။ သူတို့ ဒီကိစ္စကို မကြာခင်ဆွေးနွေးလိမ့်မယ်” ဟွားဝူတောက်က ပြောလိုက်သည်။

လုကျိုးက ခေါင်းညိတ်ပြီးနောက်ပြောလိုက်တော့၏။ “ကျုပ်ရဲ့စိတ်ရှည်သည်းခံမှုက အကန့်အသတ် ရှိတယ်ဆိုတာ ယွင်ဂိုဏ်းကိုပြောလိုက်။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ဟေးမုလျန်ကို ရရမယ်”

ဟွားဝူတောက်က ထိုစကားကို ကြားသည့်အချိန်တွင် အရိုအသေပေးကာ ပြောလိုက်တော့၏။ “ကျူပ်အကောင်းဆုံးကြိုးစားပါ့မယ်။ တလအတွင်းအဖြေတစ်ခုနဲ့ပြန်လာခဲ့မယ်”

“ကောင်းပြီ” တစ်လဟူသည်က လုကျိုးအတွက် လက်ခံနိုင်သောကာလဖြစ်သည်။

လုကျိုး၏ ခွန်အားနှင့်ကျင့်ကြံဆင့်က အတော်အားနည်းနေသည်။ သူက ကုသိုလ်မှတ်များမရခဲ့လျှင် ရွှေနန်းဥယျာဉ်တောင်ထဲတွင် နေပြီး ထွက်သွားမှာမဟုတ်ပေ။ သူ၏ ကျင့်ကြံဆင့်ပြန်ကောင်းရန်က အကြီးမားဆုံးဦးစားပေးလုပ်ရပ်ဖြစ်နေသည်။