အခန်း (၁၄၀) ပါ့ရှစ်တိ မတွေ့ရတာကြာပြီ
ရထားလုံးပျံပေါ်တွင် ကျင့်ကြံသူများစွာ ရှိနေလေသည်။ ဖြည်းဖြည်းချင်း ရွေ့နေသော်လည်း မျက်စိတစ်မှိတ်အတွင်း ကျားတောင်ရိုးအပေါ် ရောက်ရှိသွားခဲ့လေပြီ။
ရထားလုံးပျံပေါ်တွင် အလံကို လွှင့်ထူထားသည်။ အလံပေါ်ရှိ စာလုံးများက “ ငရဲဂိုဏ်း ” ဟု ရေးသားထားလေသည်။ ထိုစာလုံးအောက်တွင် နဂါးသွဲ့ကျောက်ဓားနှင့် မဟူရာကောင်းကင် ကြယ်တာရာအလင်း ပုံသဏ္ဌာန်တို့ ပါရှိ၏။
တရေးတမော အိပ်နေသည့် ကျူးဟုန်ကုန်း တစ်ယောက် သူ့လက်အောက်ငယ်သားများ၏ အော်သံကြောင့် လန့်နိုးလာရသည်။
“ ခေါင်းဆောင် … အမည်မသိ ရထားလုံးပျံတစ်စီး ကျားတောင်ရိုးနား ချည်းကပ်လာနေတယ် ”
ကျူးဟုန်ကုန်းက ထခုန်လိုက်ပြီးနောက် သူ့ချီရှစ်ရှိုး စကားများကို အမှတ်ရသွားသည်။ သူက ခပ်ကျယ်ကျယ် ပြောလိုက်မိသည်။
“ သမာသမတ်ဂိုဏ်းက လူတွေ လက်စားလာချေတာလား ”
“ခေါင်းဆောင် … တကယ်လို့သမာသမတ်ဂိုဏ်းသာဆိုရင် ကျွန်တော်တို့ ထွက်ပြေးသင့်တယ် ထင်တယ်”
“ ထွက်ပြေးရမှာလား။ မရူးစမ်းပါနဲ့။ ငါက မိစ္ဆာဘုရင်ကြီးပါကွာ … ဒီလိုသမာသမတ်ဂိုဏ်းတွေကို ကြောက်နေရမှာလား ” ကျူးဟုန်ကုန်းက နောက်ပြန်ထိုင်ချလိုက်သည်။ သူက တည်ငြိမ်နေပုံ ပေါ်သော်လည်း သူ့စိတ်ထဲ ယောက်ယက်ခတ်နေလေပြီ။
“ ပြောကြတာတော့ သမာသမတ်ဂိုဏ်းရဲ့ ဂိုဏ်းချုပ် ကျန့်ယွမ်ရှန်းက ရွှေကြာ ပွင့်ချပ်ခုနှစ်လွှာ ကျင့်ကြံဆင့် ရောက်နေပြီတဲ့ ”
“ သူက ပွင့်ချပ်ခုနှစ်လွှာပဲ ရှိပါသေးတယ်။ ငါ့အတွက် ဘာမှမဟုတ်ဘူး။ ဒါပေမဲ့ မင်းရဲ့ အကြံပြုချက်ကို စဉ်းစားကြည့်ရင် ငါတို့ ဘယ်လမ်းက ထွက်ပြေးရင် အမြန်ဆုံးလဲ” ကျူးဟုန်ကုန်းက မေးလိုက်သည်။
“တောင်နောက်ကနေပါ ”
“သွားကြစို့” ကျူးဟုန်ကုန်းက သူ့လက်အောက်ငယ်သားများနှင့်အတူ တောင်အနောက်ဘက်သို့ အလျင်အမြန် သွားလိုက်သည်။
YOU ARE READING
ငါ့တပည့်တွေ အကုန် ဗီလိန်တွေချည်းပဲ
Fantasyအကျဉ်းချုပ် လုကျိုးက ကမ္ဘာလောကကြီးရဲ့ အသန်မာဆုံးနဲ့ သက်တမ်းအရင့်ဆုံး မိစ္ဆာဂိုဏ်းချုပ်ဖြစ်ဖို့ နိုးထလာပြီး သူ့မှာ ဆိုးယုတ်မှုတွေ ပြည့်နေတဲ့ နာမည်ဆိုးနဲ့ ကျော်စောတဲ့ တပည့် ကိုးယောက်ရှိနေတာကို သိလိုက်ရတယ်။ သူ့အကြီးဆုံးတပည့်က ဂိုဏ်းသားထောင်ကျော်ရှိတဲ့...
