အခန်း (၁၅၆၃) : နှလုံးသားက ကျောက်တုံးလိုမာကျောပြီး သေဆုံးသွားသောကိုးလ်
ဒါပေမဲ့လည်း အဆင်ပြေပါတယ်….သူ သေရတာ နောင်တမရှိဘူး
ဘာလို့လဲဆိုတော့ အခု ဂူမန်မန်ရဲ့မျက်လုံးထဲမာ သူတစ်ယောက်ထဲပဲ ရှိနေတာမလို့လေ
အာဂူ မင်းက ကိုယ်နာကျင်ပြီး သေသွားဖို့ အမြဲတမ်းမျှော်လင့်နေခဲ့တာ မဟုတ်လား။ အခု မင်းရဲ့ဆန္ဒပြည့်သွားပြီဆိုတော့ မျက်တောင် မခတ်လိုက်ပါနဲ့ အကြည့်လည်း မလွှဲလိုက်ပါနဲ့။ ကိုယ့်ကိုပဲ ကြည့်နေပေးပါနော်
ကိုယ်မသေခင်လေး ကိုယ့်ကို တစ်ခါလောက်ကြည့်ပါဦးကွာ….တစ်ခါထဲပါ….ကိုယ် မင်းကိုတောင်းပန်နေတာပါ
ဂူမန်မန်ကတော့ စိတ်ထဲက စကားကိုမကြားနိုင်တာတော့ သနားစရာပဲ
သူမက အဲလ်ဗစ်နဲ့ လီရာကို စိတ်ပူနေသည့်အတွက် ကိုးလ်ရဲ့နှလုံးသားကို မြေပြင်ပေါ် ပစ်ချခဲ့ကာ အဲလ်ဗစ်နဲ့လီရာကို လိုက်ရှာနေသည်။
သွေးတွေပေကျံနေသော သူ့နှလုံးသား မြေပြင်ပေါ်လိမ့်သွားပြီးနောက်မှာတော့ ဖြည်းဖြည်းချင်း ကျောက်တုံးအဖြစ် ပြောင်းသွားသည်ကိုတော့ သူမ မမြင်လိုက်ပေ။
ကျောက်တုံးလို ဖြစ်နေသော နှလုံးသားဖြင့် မရနိုင်သောအရာကို သူ တောင့်တနေခဲ့မိသည်။
သူ့နှလုံးသားကို ဆွဲထုတ်လိုက်တုန်းကတောင် သူ မသေသေးပေ။ သို့သော် သူမ သူ့ကို လျစ်လျူရှုပြီး ထွက်သွားချိန်မှာတော့ ပိုပြီးနာကျင်စွာ ခံစားသွားရသည်။
သူ အများကြီး မတောင်းဆိုပါဘူး….သူ့ကို တစ်ခါလောက် ကြည့်ပေးဖို့ပဲ တောင်းဆိုခဲ့တာပါ
သူ မသေခင် အလိုရှိသော နောက်ဆုံးဆန္ဒက သူ၏ အပြင်းပြဆုံးသောဆန္ဒတစ်ခု ဖြစ်လာခဲ့ရသည်။
သူမက သူ့ကို မချစ်ဖူးသည့်အတွက် သူ့အပေါ် နူးညံ့မှုဆိုတာ မရှိပေ။
အာဂူ….ကိုယ်က အရမ်းရက်စက်တတ်တယ်ဆိုပြီးတော့ မင်း အမြဲပြောခဲ့တယ်နော်
ဒါပေမဲ့ ကိုယ်က မင်းလောက်တော့ ရက်စက်ပါ့မလား
ကိုးလ်က နောက်ဆုံးအသက်ရှူခြင်းနဲ့အတူ ဂူမန်မန် ထွက်သွားရာဘက်သို့ စိုက်ကြည့်နေသည်။
