ERKEK GÜZELİ

13. Bölüm; Kaçan Kız...

Aralarında 5_6 adım mesafe kalıncaya kadar yaklaştı adam.

"Kızım neredeee?" Diye haykırdı

Yağız önce şaşkınlıkla etrafına bakındı. Kendisinden başka kimse yoktu.

"Bana mı sordunuz?"

"Sana sordum, kime soracağım. Kızım nerede dedim?"

Yağız şok olmuştu. Her iki elini de teslim olur gibi yukarıya doğru kaldırdı. Adamın ne kastediği hakkında en ufak bir fikri yoktu.

"Bakın neden bahsettiğini anlayamıyorum. Silahı indirin konuşalım."

Derken bir anda Elif ellerini kaldırarak Yağız'ın önüne geçti.

"Ali abi dur, ne yapıyorsun?"

Yağız Elif'in gittiğini sanıyordu.

"Elif kızım, sen çekil aradan. Ben bu namussuzu vuracam."

Yağız bir anda öfkendi. Hızla Elif'e yaklaştı. Elini Elif'in beline koyup kenara doğru ittirmeye çalışırken karşılık verdi.

"Ne diyorsunuz, beyefendi?" Diye çıkıştı . Devamınıda getirecekti ki Elif geri döndü. Gözleri ateş saçıyordu.

"Sus sen !" Diye tısladı ve tekrar Adama döndü.

"Ali abi ne oldu? Söyle bana!"

Adam namlunun ucunu yukarı aşağı hareket ettirerek Yağız'ı gösterdi.

"Kızımı kaçırdı bu namussuz!"

Elif geri döndü, Yağız'ın gözlerine dehşetle baktı. Tabi Yağız'da dehşet içindeydi. Tekrar adama döndü.

" Ali abi emin misin? Bak bu bizim hastanenin doktoru. Daha yeni geldi ilçemize..."

"Gelmez olaydı, şerefsiz! Kızımı nereye sakladıysa çıkaracak. Yoksa..."

Elif sorgulayan gözlerle geriye döndü. Yağız verecek cevap bulamamış, donmuş kalmıştı. Sadece başını sağa sola sallayabildi. Elif tekrar adama yöneldi.

"Ne zamandan beri kayıp kızın?"

"Saat 9 dan beri... "

Yağız ilk şoku atlatınca karşılık verdi.

"Beyefendi ben sizi de, kızınızı da tanımıyorum."

Yağız'ın sesi oldukça sert çıkmıştı. Elif ise aksine gayet yumuşaktı.

"Ali abi bak, bu adam akşam 8 den beri benimle. Bizim okuldaki programdaydık beraber. Ne ara kaçırdı kızı? Bunun yaptığına emin misin ? Başkası olmasın?"

Yağız araya girdi.

"Beyefendi tekrar söylüyorum, ben kimseyi kaçırmadım. Ne sizi ,ne de kızınızı tanırım."

Adam cebindeki buruşmuş kağıdı çıkarıp Elif'e fırlattı. Elif halâ Yağız'ın önünde siper duruyordu. Yağız ise o kadar yaklaşmıştı ki Elif'ın sırtı, Yağız'ın göğsüne değiyordu. Ama ikisi de olayın vehametinden durumun farkında değillerdi.

Elif yere düşen kağıdı alıp açtı. Kız mektup yazmıştı. Hasanenin penceresinin ışığına doğru tuttu ve Yağız'la birlikte okudular. Doktorla görüştüğünü, birbirlerini sevdiklerini ve birlikte kaçmaya karar verdiklerini yazmıştı. Elif endişeli gözlerle, Yağız ise çaresizce birbirine baktılar. Elif kağıdı cebine koyup adama doğru ilerledi. Adamın tüfeğinin ucu hâlâ Yağız'ı gösteriyordu.

"Kızım neredeee! "Diye tekrar haykırdı adam. Elif adama iyice yaklaştı. Gayet sakin ve makul bir tonda ikna etmeye çalıştı.

"Ali abi dur, bağırma! Kimse duymasın, bak kızının adı lekelenir."