28. Bölüm; SMA 'lı çocuklar

177 30 0
                                    

Çocuklar yerlerine oturup yemeğe devam ederken Elif Yağız 'ın gözlerinin doluğunu farketti. Tebessümle baktı yüzüne.

"İşte ebeveyn olmak böyle bir şey. Hem senden şikayet ederler ,hem de her şeyden çok severler. Sende elini çabuk tutarsan kısa zamanda bu duyguyu tadarsın. "

Yağız gülümseyerek karşılık verdi.

"O duyguyu biliyorum. Henüz şikayet etmelere başlamadı ama benim de sevgi dolu bir kızım var. "

Masada derin bir sessizlik oldu. Elif hayretle kaşlarını kaldırdı.

"Senin kızın mı var?"

Yağız gözlerinin içi parlayarak cevap verdi.

"Evet, 5 yaşında bir kızım var. "

"Daha önce hiç söylemedin?"

"Sormadın ki!"

Elif'in kısa süren şaşkınlığın ardından

"Pembe çocuk odasından anlamalıydım. " dedi ve gülümsedi.
Batu araya girdi.
"Eee Yağız abi, nerede kızın?"

"İstanbul'da annesiyle yaşıyor "

"O zaman siz ayrısınız?"

"Evet "

Bensu heyecenla atıldı.

"Resmi var mı?Ayy çok merak ettim!"

Yağız gülümseyerek telefonunu çıkardı. Resimlerini açıp telefonu Bensu'ya verdi.

"Ayyy! " dedi Bensu. "Bu ne kadar güzel bir çocuk ,anne baksana..."

Bensu fotoğrafları annesine ve Batu'ya gösterdi. Sapsarı saçları, masmavi gözleri, sevimli suratıyla gerçekten de çok güzel bir çocuktu.

"Çok tatlı, maşallah! Eee? Biz ne zaman tanışıyoruz bu prensesle? " diye sordu Elif.

Yağız cevap veremeden koridordan güçlü bir ses yükseldi.

"Elifff!!! Ulan seni Elif diye..."

Cümlesini tamamlayamadan taşıdığı büyükçe bir karton kutuyla içeri girdi.
Yağız'ı görünce sustu. Kutuyu yere bıraktı,nefes nefese koltuğa çöktü. Elif hızla yerinden fırladı.

"Yavrum sen niye taşıdın? Arasaydın ya Batu gelir alırdı. " dedi ve Zehra'yı evire çevire öptü. Zehra yüzünü buruşturdu.

"Beni böyle kandıramazsın. "
Dedikten sonra Yağız'a döndü.
"Bu arada iyi akşamlar Doktor Bey. "

"İyi akşamlar" diye karşılık verdi Yağız.

Tekrar Elif'e döndü.

"Kızım bak bu Doktor Bey burada diye ses etmiyorum ama bunun acısını çıkaracağım senden. Ne bu ya! Başımın belası mısın sen? "

Elif hiç oralı olmadı. Direkt kutunun yanına oturdu ve açmaya başladı. Zehra ise yarı şaka yarı ciddi şikayetlenmeye devam etti.

"Ulan SMA li çocuklara yardım edecek diye ben SMA 'lı olacam. "

"Vicdanlı arkadaşım benimm!" Diye sevimli bir şekilde karşılık verdi Elif.

"Bir dahakine yardım etmeyeceğim. Bu son!" Diye çıkıştı Zehra.

Elif  "Her defasında böyle diyorsun ama dayanamıyorsun" dedikten sonra Zehra'nın göğsünü işaret ederek devam etti.

"Çünkü orada taşıdıgın sadece bir et parçası değil, kocaman bir yürek, sızlayan bir vicdan, merhamet dolu bir kalp. "

ERKEK GÜZELİ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin