ERKEK GÜZELİ

42. Bölüm: Kozalak...

Kapının kolu aşağı indi ancak kapı açılmadı. Çünkü Yağız içeri girer girmez kilitlemişti.

"Elif abla müsaitsen gelebilir miyim?" diye seslendi Aysun. Elif hayret dolu gözlerle Yağız'a baktı.
"Napacağız şimdi?"diye fısıldadı. Yağız hiç birşey olmamış gibi aşkla Elif'i izliyordu. Elif'in eli ayağı birbirine dolaştı.

"Bir dakikaaa!!!" diye dışarıya seslendi. Ürkek gözlerle etrafına bakındı. Ne yapacağını düşünüyordu.  Yağız "Aç kapıyı, gelsin konuşalım." dedi.

Elif "Saçmalama! "dedi. Etrafına bakınmaya devam ediyordu. Divanı farkedince Yağız'ı çekiştirmeye başladı.

"Şunun altına gir, çabuk. " diye fısıldadı .

"Gerek yok. Gelsin konuşalım. Anlatalım herşeyi. "

"Ne anlatacaksın yaaa?"

"Birbirimizi sevdiğimizi, evleneceğimizi  söyleyeceğim. "

"Neee? Saçmalama!!!Hadi gir şunun altına!"

Elif yalvaran gözlerle bakıyor ve bir yandan da Yağız 'ı çekistiriyordu. Yağız bir müddet ısrarını sürdürdü ancak Elif'in telaşlı ve endişeli haline daha fazla dayanamadı ve divanın altına girmeyi kabul etti.

Elif divanın eteklerini yukarı kaldırdı, Yağız boylu boyunca uzandı. Elif bir kaç adım uzaklaştı  ve görünüp görünmediğine baktı. Ayaktayken görünmüyordu ama biraz eğilince görünebilirdi.

"Sakın kıpırdama. Öylece kal. " dedi fısıltıyla. Ancak Yağız eteği kaldırıp başını dışarı çıkardı. Gülümsüyordu.

"Ne yapıyorsun? Gir içeri..."

"Seni seviyorum..."dedi gülümseyerek.Elif ağlamaklı bir ifade takındı.

"Ihı ıhı ıhı!!!  Tamam. Hadi gir içeri. Ama lütfen yanlış birşey yapma. Lütfen!!!"

Elif resmen yalvarıyordu. Yağız eteği indirirken tekrar" seni seviyorum " dedi ve başını içeri çekti.
Elif derin derin bir kaç nefes aldı ve kapıyı açtı ama sadece araladı.

"Hayırdır Aysun?"

"Biraz konuşabilir miyiz?"

"Bu saatte mi?"

"Işığının yandığını görünce ,seninde uykunun kaçtığını anladım. "

"Yoo uykum kaçmadı, sadece kitap okuyordum. Şimdi de yatmaya hazırlanıyorum "

"Yardımına ihtiyacım var Elif abla. "

Aysun'un masum bakışları karşısında Elif çaresizce kenara çekildi ve Aysun'u içeri aldı. Çaktırmadan divana baktı birşey görünmüyordu. Aysun divana doğru yürüdü. Tam oturacakken Elif kolundan yakaladı.

"Yataklara oturulmasına karşı takıntım var Aysun. Şöyle masaya geçelim. " dedi ve Aysun'u masaya yönlendirip arkası divana dönük olacak şekilde oturttu. Kendin de tam karşısında oturdu. Divanı ve altını net bir şekilde görebiliyordu.

"Evet , seni dinliyorum. " dedi ciddi bir tavırla.

"Şey... Yağız sana bir şey dedi mi?"

"Ne gibi bir şey?"

"Yani...Bizim ilişkimiz hakkında."

Elif kaşlarını çattı. Divanın altına kaçamak bir bakış attı.

"Yoo hayır,bir şey demedi. Hem sizin ilişkiniz hakkında neden benimle konuşsun ki?"

"Ya şey...Hani siz birbirinize yakınsınız ya biraz... Belki sana söylemiştir."