69. Bölüm ; Recm...

166 28 5
                                    

Ne diyordu bu adam? Ne cezası? Elif nerede? Deli gibi sağa sola bakıyor duyduklarını anlamlandırmaya çalışıyordu. Başı dönüyor, etrafındaki kalabalık üzerine geliyordu sanki. Tam bu sırada önde ki adam yumruk büyüklüğünde bir taş uzattı.Hayret ve korkuyla taşa bakınca bedeninden büyük bir ürperti geçti.Adamın elini ittirdi. Kalabalığı yarıp öne geçmek için hamle yaptı. Önde bir şeyler oluyordu. İnsanların çığlıkları kulaklarını sağır etmek üzereydi. Kalbi deli gibi çarpıyor vücudundaki bütün tüyler birer çuvaldız gibi vücuduna gömülüyordu.

İnsanların arasından kıvrılıp bir iki adım öne geçti. Önden birileri taş dağıtılıyor, alan arkaya uzatıyordu. Herkesin elinde taşlar vardı. Aklına o geceki yaşlı cadının söyleri geldi.
"Bu defa da direnirse onu taşlatarak öldürteceğim!"

Gözleri karardı, zihni bulandı. Tepedeki şeytan bir şeyler anlatıyordu ama Yağız duymuyordu. Zihninde boğuk ve anlamsız bir gürültü vardı. Tüm gücüyle kalabalığı yarmaya başladı. Sağa sola omuz atarak ilerledi. İnsanlar öyle hipnoz olmuşlardı ki onun darbelerinin bile hissetmiyorlardı. İlerledikçe bahçenin ortasında insanların büyük bir halka olduğunu gördü. Ortada bir şey vardı. Nefes nefese ilerledi. En öndeki halkanın arkasına kadar ulaşmayı başardı ama kalbi durmak üzereydi.

"Elif! Elif! Elif!" diye kendi kendine sayıklıyordu ama onun da farkında değildi. Öndeki halkayı aşamaya gücü kalmamıştı. Son bir gayretle yaklaştı ve öndeki iri yarı iki adamın birbirine değen omuzlarından tuttu. Tam ikisini ayırmak için hamle yapmıştı ki durdu. Gözleri bahçenin ortasına takıldı. Orada bir şey vardı. Bembeyaz bir poşete benzetti ilk önce. Ardından daha dikkatli bakınca bunun bembeyaz bir çarşafa sıkı sıkıya sarılmış ve beline kadar toprağa gömülmüş bir insan olduğunu anladı. Ama yüzü görünmüyordu. Çarşafı başından itibaren öyle bir sarmışlardı ki hiçbir yeri görünmüyordu. Adeta ölmeden kefenlenmişti. Ve bu kesinlikle Elif'ti.

Nefesini toplamaya çalıştı. Delirmek üzereydi. Bütüm gücünü toplayıp öndekileri geçmek için atıldı. Tam bu sırada güçlü bir ses duydu. Yukardan geliyordu. Başını hızla yukarı kaldırdı. Kutsal denilen şeytan ağzında bir şeyler geveleyip bahçenin ortasını hedef gösterdi ve ilk taşı fırlattı. Taş şiddetle Elif'e çarptı. Bembeyaz çarşaf geriye doğru savruldu ve aynı anda al kanlara boyandı. Yağız tutabilecekmiş gibi elini öne uzattı ve var gücüyle bağırdı.

"Eliiiiffffffffff!!!!"

Kalabalıktakiler suçunu bilmedikleri kurbana nefretle taş fırlatmaya, deli gibi bağrışıp lanetler okumaya başladılar. Yağız'ın çırpınışlarını ve deli gibi çığlıklarını kimse duymadı. Bir kişi hariç...

Taşlar yerdeki hedefe çarptıkça Yağız dehşetle bağırıyor, çırpınıyor öndekileri aşmak ve Elif'in üzerine uzanıp ona siper olmak için tüm gücünü kullanıyordu. Ancak belinden sarılıp onu geriye doğru çeken gücü fark etmiyordu. Aklını kaçırmak üzereydi. Onlarca taş Elif'e çarpıyor, sıçrayan kanlar beyaz bezin üzerinde patlıyordu.

"Eliiiff..." diye bağırırken bir el ağzını kapattı. Ne oluyor diye anlamak için başını çevirince Abdullah'ı gördü. Ama tanımadı. Yaşadığı dehşet gözlerini karartmış, zihnini bulandırmıştı. Umursamadı tekrar Elif'e döndü, elini uzattı ancak Abdullah elini yakalayıp aşağı indirdi.  Ağzını kulağına dayadı.
"Şittttt! Patron sakin ol. Hemen buradan çıkmalıyız. Gel benimle!" deyip çekiştirdi. Ancak Yağız onu duymadı. Tüm gücüyle itirdi ve öne doğru atıldı. Öndeki adam yere kapaklanınca meydan tüm çıplaklığı ile karşısında belirdi. Orada tam ortada yere devrilmiş, kanlar içinde bir ceset vardı. Öldüğü belli olmasına rağmen acımasızca taşlar gelmeye devam ediyordu.
"Eliff!" dedi ağlayarak, "Elif'im!!! Seni kurtaramadım Elifiimmm!" Bağırmaktan sesi kısılmış, acıdan yüreği paramparça olmuştu. Kendinden geçmiş bir şekilde ileri doğru bir adım attı. Abdullah arkadan atıldı ve önüne geçti. Kimsenin onu görmemesi gerekiyordu özellikle de bu halde. Hızla boynunu tuttu. Orada özel bir bölge vardı. Bir kaç dakika baskı uygulayınca bayıltıyordu. Ve nihayetinde Yağız kendinden geçti. Abdullah çevik bir hareketle atıldı ve daha düşmeden yakalayıp omzuna aldı.

ERKEK GÜZELİ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin