°°°
''Ağlama! Gözlerin yeşilken güzel, onları buğulu olunca göremiyorum,'' dedi gaza biraz daha yüklenirken üzerindeki bakışların yoğunluğunu hissedebiliyordu, dayanamadan yeniden döndü Şirasına.
Yeşilin kendince en güzel tonuydu onun gözleri, yeşil...
Bu kitapta geçen kişi ve kurumlar tamamen hayal ürünüdür.
Keyifli okumalar...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bazı acılar vardır, sonsuz bir girdapta sürekli tekrarlanır.
°°°
Elindeki karton bardakta, soğumuş olan çayından son yudumunu alıp oturduğu banktan kalkmak için hareketlendi. Bankın hemen yan tarafında bulunan metal çöp kovasına elindeki karton bardağı attı. Gözleri, perdeleri kapalı olan hastane odasına kaydı. Derin bir iç çekip hastanenin kapısına adım atmaya başladı.
Sensörlü kapı, onun varlığıyla iki yana açılırken bedenini dışardan bir tık daha sıcak olan hastaneye attı. Aceleci olmayan adımlarla birkaç koridor geçip asansörlerin yanına vardı. Sol eliyle bastığı düğmeyle asansörün altıncı kattan gelmesini bekledi. Sadece üçüncü katta duran asansör yeniden hareket etmiş ve zemin kata kadar bir daha durmadan inmişti. Kapılar iki yana doğru açılınca yine geçenki çifti gördü.Fakat bu sefer yaşlı adam bir tekerlekli sandalyede değildi, yanındaki kadının-eşinin- koluna tutunmuştu. Bu görüntü içini ısıtırken onların bu sevimli haline tebessüm etti. Yaşlı çiftte onu tanımış olacak ki onlar da ona aynı şekilde karşılık vermiş ve asansörden inmişlerdi.
''Geçmiş olsun, efendim.'' diye mırıldandı Şira.
Yaşlı adam, başını sallayıp teşekkür etti.
Başındaki beresini saçlarından çekip montunun cebine sıkıştırdı. Gitmek istediği katın düğmesine basıp asansör kapısının kapanması için kapatma düğmesine işaret parmağını basılı tuttu. Kapanan kapı ile bir adım geri çekilip sırtını arkasındaki aynaya yasladı.Yorgundu, aynı zamanda da uykusuz. Gözlerini kapatıp birkaç saniye öylece kaldı. Asansörün durmasıyla gözlerini açtı, üçüncü kattaydı.
Açılan kapının hemen önünde duran tanıdık simayla yerinde dikleşti.Gözlerini zemine indirip biran önce asansöre binmesini bekledi. Kardan nasibini almış, ıslak siyah postalların asansöre adımlamasıyla ellerini arkasına aldı. Üçüncü katta olmasına rağmen ıslak olan botlarına şaşırmıştı Şira. Hemen soluna geçen adamla başını mümkünmüş gibi biraz daha eğdi. Yüzünü kapatan sarı perçemlerineminettardı. Utanıyordu, dün yaşanan o olaydan sonra ona teşekkür edememişti bile.
