"Tanrı'nın kutsal ışığında parıldayanın yozlaşması an meselesidir. İblis, melek ya da insan; düşünen her varlığın en ilahi laneti, Tanrı'nın sunduğu üstün mevkiyi ve gücü, kendi iradesiyle dengede tutmaya çalışmaktır."
Vatikan'a bağlı iblis melezi a...
Judy duştan çıkınca, yakınlarda vücuduna sarabileceği bir şey olmadığını fark etti. Saçlarını elinde toplayıp fazla sudan arındırdı ve banyo kapısına yaklaşıp hafifçe araladı. "Riley, orada mısın?" Duşta olduğu süre boyunca yatakhane kapısının iki kez açılıp kapandığını ve Riley'nin olduğunu düşündüğü adım seslerini duymuştu. Kapıyı biraz daha araladı ve içeriye baktı. Orada yalnızdı.
Kollarıyla göğüslerini kapatıp vücudundan sular damlatarak kendi dolabına yöneldi. Bu sırada yatağının yanındaki komodinin üzerinde altın tepsi içinde altın bir tabağa koyulmuş tütsülü et ve bir bardak da su duruyordu. Kapı ve adım seslerini bu açıklamaktaydı. Burnuna ulaşan koku iştahını kabarttı ve midesinden gurultu yükseldi. İki gündür su dışında bir şey geçmemişti boğazından. Tabağın yanında bir de not olduğunu fark etti. Ama önce kurulanmalı ve giyinmeliydi.
Dolabı açıp temiz bir takım vücut ve baş havlusu aldı. Yeterince kurulanıp pek seçeneği olmayan günlük kıyafetler içinden siyah bir kazak, siyah kot ve bir çift de beyaz tabanlı ayakkabı aldı. Siyah, kesinlikle onun rengi değildi; en azından bu tarz kıyafetler içinde. Bir ara yeni kıyafetler almak için Riley'den yeni bir ricada daha bulunmalıydı. Aklına Riley gelince banyodaki, hallerini hatırladı. Dudak kenarı hafifçe kıvrıldı ve buruk bir gülümseme yüzüne yayıldı. Bu hali uzun sürmedi. Ben ne yapıyorum böyle? Daha iki gün önce eskiden aldatıldığım kadınla yeniden aldatıldığımı... Of... ben zaten ölüyüm ne aldatılması? Düşünceler beynini kemirirken, saçlarını son kez havluyla kuruttu. Yatağa oturup tepsiyi dizlerine koydu ve çatalı eline aldı. Eti parçalamak için bıçak kullanmasına gerek yoktu; Aiden mutfakta gerçekten çok iyiydi ve daha önce bu yemeği yine yemişti. Çatalın ucunda dağılan etten bir parça alıp ağzına attı ve tabağa dayalı duran not kağıdını eline aldı.
Kenarları şekilsizce kopartılıp küçültülmüş, altın şeritten kenar süsü yarıda kesilmiş kâğıdın üzerinde yol tarifi yazılmıştı ve hemen altına da "Yemekten sonra çatıya gel." notu düşülmüştü.
Judy'nin kaşları bitişti ve eti çiğnemeye devam etti. Notu Riley'nin bıraktığına emindi. Ama önce bu leziz etin tadını çıkartmalıydı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kağıttaki tarife uyan Judy, çatıya çıkan merdivenlerin sonundaki kapıyı açtı ve dışarı çıktı. Katedralin eğimli çatısı, metrelerce yükseklikte sivri uçlu kolondan ve kolonların altından geçiş sağlayan duvarsız koridorlardan oluşuyordu.
Kâğıda bakıp tarife göre ilerleyen Judy, üzerlerinde taş oyması minyatür heykellerin durduğu ve bir kapı genişliğindeki geçiş alanlarının bırakıldığı duvarların altından geçti. Sağında, katedralin simgesi olan ve üç kubbe üzerine yerleştirilmiş aziz heykelleri, bütün göz alıcılıyla şehri izliyordu. Saatin geç olması nedeniyle bu zamanlarda katedralin çatısı turlara kapatılır ve Ekklesia Ankáthi'nin şehri gözlemlemesi için buraya çıkmasına izin verilirdi. Ama Riley'nin bugün ki amacı tamamen farklıydı.
