Σκοτεινοί Άγγελοι 2

1. Πρόλογος

   ...Και έζησαν ευτυχισμένοι μέχρι το τέλος της ζωής τους..., τέλειωσα το παραμύθι και έριξα το βλέμμα μου πάνω στο πρόσωπο του μικρού κοριτσιού, το οποίο είχε ακόμη ανοιχτά τα μάτια του χωρίς την παραμικρή ένδειξη ότι θα το έπαιρνε ο ύπνος.

Τα πράσινα σαν σμαράγδια μάτια της φώτιζαν μέσα στο μισοσκόταδο που άφηνε το μικρό φωτάκι στο δωμάτιο. Με κοιτούσε με ένα βλέμμα γεμάτο απορία.

-«Πως σου φάνηκε το παραμύθι;» ρώτησα εφόσον δεν είχε αποκοιμηθεί. Δεν απάντησε αμέσως. Έδειχνε να σκέφτεται βαθιά την απάντησή της.

Το παραμύθι που μόλις της είχα διαβάσει, ήταν ένα από εκείνα τα κλισέ παραμύθια, όπου ο ήρωας πρέπει να περάσει ένα σωρό περιπέτειες, να αντιμετωπίσει στοιχειά και τέρατα ενώ παράλληλα έπρεπε να δημιουργήσει ισχυρούς δεσμούς φιλίας και στο τέλος, το έπαθλό του ήταν ένας χαρούμενος γάμος με μια πριγκίπισσα.

Το είχε λάβει ως δώρο γενεθλίων πριν μερικές μέρες.

-«Γιατί έπρεπε να αντιμετωπίσει εκείνος όλα εκείνα τα τέρατα;» ρώτησε και συνοφρυώθηκα.

-«Τι εννοείς;»

-«Τόσοι άνθρωποι περνούσαν από εκείνα τα σημεία. Γιατί μόνο ένας σκέφτηκε να αντιμετωπίσει τα τέρατα;» ρώτησε.

-«Μμ. Επειδή ήταν ήρωας, σωστά;»

-«Τι σημαίνει ήρωας;»

-«Είναι το άτομο που με βαθιά συναισθήματα δικαιοσύνης και καλοσύνης, χαίρεται να βοηθάει τους άλλους να αντιμετωπίσουν τα προβλήματά τους.»

-«Όμως, δεν τους βοήθησε. Απλά εξολόθρευσε μόνος του τα τέρατα, κάνοντας εκείνος όλη τη δουλειά.» αποκρίθηκε και είχε ένα δίκιο.

Η μικρή ήταν αρκετά οξυδερκής και η ωριμότητα που είχα παρατηρήσει, της έδινε ένα απίστευτα επιβλητικό αέρα όταν έκανε ερωτήσεις με εκείνο το σοβαρό βλέμμα, σαν να ήθελε ακριβείς και αληθινές απαντήσεις.

-«Έχεις δίκιο. Όμως οι υπόλοιποι δεν είχαν την δύναμη να αντιμετωπίσουν τα τέρατα. Μόνο οι ισχυροί πολεμιστές έχουν την δύναμη.» απάντησα και φαινόταν να αποδέχεται την απάντηση.

-«Όμως, Μιράντα, είχε αντιμετωπίσει όλα εκείνα τα τέρατα, τις σκιές και τις Σειρήνες. Είδε σκοτάδι και χάος στα ταξίδια του. Μπορούμε να πούμε ότι ήταν ο ίδιος ήρωας με τότε που ξεκίνησε το ταξίδι του; Ήταν ο ίδιος άνθρωπος που ερωτεύτηκε η πριγκίπισσα; Και τι σημαίνει έζησαν ευτυχισμένοι μέχρι το τέλος της ζωής τους;»