Σκοτεινοί Άγγελοι 2

46. Ορμόνες του εγκεφάλου

Το τρίξιμο της πόρτας με ξύπνησε. Ήμουν ακόμη δεμένη στο πάτωμα. Εκείνοι που εισήλθαν ήταν η ψυχοπαθής αδερφή με τα τσιράκια της. Έριξε μια ματιά στον γύψο και χαμογέλασε.

-«Είσαι τυχερή που κάποιος σαν τον τέλειο αδερφό μου έριξε την προσοχή του πάνω σου. Όμως εσύ τόλμησες να τον απορρίψεις! Ποια νομίζεις ότι είσαι; Όμως ο αδερφός μου έχει μεγάλη καρδιά και αποφάσισε να συγχωρέσει και να σου δείξει τον σωστό δρόμο.» αποκρίθηκε αλλά δεν μπορούσα να ακούω ανοησίες.

Έκανε νόημα στον άντρα με το σφυρί και χωρίς να χάσει χρόνο, το προσγείωσε στο δεξί μου πόδι αυτή τη φορά και για άλλη μια φορά, ο πόνος με διαπέρασε σαν ηλεκτρικό ρεύμα και άρχισα να μουγκρίζω μέσα από το φίμωτρο. Τα μάτια μου πλημμύρισαν δάκρυα και το κορμί μου σπαρταρούσε σαν ψάρι έξω από το νερό.

Το ίδιο βράδυ, ο Στέφαν Μόρτιμερ έφθασε στο κελί μου ξανά με εκείνο το άτομο που άρχισε να τοποθετεί γύψο και στο άλλο μου πόδι ενώ ο Στέφαν Μόρτιμερ χάιδευε το μέτωπό μου και μιλούσε γλυκά και ευγενικά, λες και δεν είχε μερίδιο σε ότι μου συνέβαινε.

Με παρηγορούσε. Μου έδινε νερό και φαγητό και στα μάτια του υπήρχε πραγματικό έλεος. Πρέπει να ήταν εντελώς τρελός.

Την επόμενη μέρα, η Ντορέτα έφθασε ξανά το πρωί. Αυτή τη φορά, μου έβγαλε το φίμωτρο καθώς ήθελε να έχει την ευχαρίστηση να ακούσει τις κραυγές πόνου και απόγνωσης.

Όταν ο μπράβος της μου έσπασε το χέρι με την βαριοπούλα, οι φωνές μου όντως αντήχησαν μέσα στο δωμάτιο.

-«Αααααα!!!! Ραφ...» δεν άντεχα άλλο ήθελα να φωνάξω τον Ραφαέλ, αλλά μου έκλεισε το στόμα με το χέρι της. Με κοίταξε με ένα δαιμονικό βλέμμα.

-«Μην τολμήσεις να φέρεις κάποιον άλλο στην επιφάνεια, διαφορετικά, τα άτομα που τον περιτριγυρίζουν θα υποστούν τις συνέπειες.» αποκρίθηκε με ένα δαιμόνιο βλέμμα.

Γούρλωσα τα μάτια μου. Ήξεραν για τον Ραφαέλ και την Μόργκαν; Όπως ήξεραν και τη ζωή που έκαναν, αλλιώς δεν θα με απειλούσε με τα άτομα που ήταν σημαντικά για εκείνους.

-«Δεν θέλεις να φάει κάποια ξόφαλτση σφαίρα στο κεφάλι, η Νίνα Γκάρετ, σωστά;» αποκρίθηκε και γούρλωσα τα μάτια.

-«Το καλό που σου θέλω να μην φέρεις κανέναν στην επιφάνεια. Αυτή η τιμωρία είναι μόνο για σένα. Ούτε ο αδερφός μου θα ευχαριστηθεί, άλλωστε θα του θυμίσεις, πόσο τσούλα είσαι και ίσως να μην είναι τόσο ευγενικός μαζί σου.» ψιθύρισε στο αυτί μου και τα μάτια μου βούρκωσαν.