Σκοτεινοί Άγγελοι 2

Μέρος ΙΙ: Σειρήνες και Μάγισσες 21. Ηττημένη

Ήταν η συνηθισμένη συνάντηση με τις κεφαλές του υποκόσμου του Λος Άντζελες. Εκτός από τα συνηθισμένα θέματα περί περιοχών επιρροής και αιτήματα για εδραίωση κάποιων δραστηριοτήτων τους, ήθελαν να μιλήσουμε για τα καινούργια πρόσωπα που είχαν εμφανιστεί στην πόλη.

Όπως το περίμενα, θέλουν να μάθουν τη στάση μου όσον αφορά τον Πέδρο Σαντάνα και τις κινήσεις του να διεκδικήσει εδάφη. Φυσικά, όλοι τους γνώριζαν τον τρομερό εκείνο μαφιόζο διεθνούς φήμης και μάλιστα πολλοί από αυτούς θα ήθελαν να συνεργαστούν μαζί του αντί για μένα.

Σίγουρα ένιωθαν πιο ασφαλείς αν τα νώτα τους πρόσεχε ένα τέτοιο άτομο, όμως ήταν γελασμένοι αν νόμιζαν ότι θα είχαν εξουσία αν ακολουθούσαν τον Σαντάνα. Σαν κυρίαρχο θηρίο, δεν θα ήθελε κανέναν με εξουσία στο δρόμο του. Θα γίνονταν τα «σκυλάκια» του.

Από την άλλη πλευρά, υπήρχε ακόμη ένα άτομο που είχε καταφθάσει στο Λος Άντζελες πριν τον ερχομό του Σαντάνα και αυτός ήταν ο Σάιμον Τρούμαν. Ήταν «επιχειρηματίας» και «έμπορος», στέλεχος της μαύρης αγοράς, μόνο που εκείνος αγόραζε και πουλούσε τα πάντα.

Στην αρχή, είχε εισχωρήσει στην πόλη αγοράζοντας ένα από τα δημοφιλέστερα καζίνο. Οι δραστηριότητές του δεν επηρέαζαν τις άλλες παράνομες οργανώσεις μέχρι που γκάμα «προϊόντων» του είχε επεκταθεί και άρχισε να αγοράζει περισσότερα καζίνο.

Το χρήμα ήταν δύναμη και σίγουρα είχε ακολουθήσει αυτό το μονοπάτι για να κερδίσει ηγετική θέση στον κόσμο της νύχτας και φυσικά αυτό δεν άρεσε σε κάποιους.

Για ώρες η συζήτηση κατέληγε σε αδιέξοδο καθώς εκείνα τα άπληστα ανθρωπάρια είχαν παράλογα αιτήματα. Είχαν γλυκαθεί από τις συμφωνίες που πρόσφερε ο Σαντάνα και ζητούσαν περισσότερα από όσα τους άξιζαν. Ταυτόχρονα, απαιτούσαν να διώξω τον Τρούμαν ή έστω να περιορίσω τη δύναμή του.

Αν δεν άκουγα τις επιθυμίες τους, τα βλέμματά τους γέμιζαν θυμό, εκνευρισμό, απογοήτευση και σίγουρα μέσα τους μηχανορραφούσαν για να με ξεφορτωθούν. Η «τάξη» που είχα επιβάλλει στην πόλη δεν τους άρεσε, ίσως επειδή περιόριζα τις δραστηριότητές τους όμως έχοντας γίνει άπληστοι, ήθελαν περισσότερα.

Τελικά, η συζήτηση δεν κατέληξε πουθενά και μάλιστα κάποιοι αποχώρησαν έκδηλα θυμωμένοι και εκνευρισμένοι.

Βγαίνοντας από το εστιατόριο που είχε γίνει γκρίζα ζώνη για όλους όπου συναντιόμασταν, ακούστηκαν πυροβολισμοί και αμέσως ο Τζιμ και ο Νέηθαν προσπάθησαν να με προστατέψουν χαμηλώνοντας το σώμα μου και προστατεύοντάς το από τα πυρά.