Σκοτεινοί Άγγελοι 2

5. Τρομακτική λέξη

   Μόλις πριν μερικές μέρες αγόρασα ένα ακόμη τετράδιο που θα γινόταν ημερολόγιο επικοινωνίας με τους αγγέλους μου. Στην βιβλιοθήκη μου είχα τέσσερα τέτοια τετράδια με τις συζητήσεις μας τα τελευταία δύο χρόνια.

Το έλεγχα κάθε πρωί, που ξυπνούσα σε περίπτωση που υπήρχε καταγραφή από εκείνους και όντως η πρώτη καταγραφή στην πρώτη σελίδα του νέου ημερολογίου, ανήκε στον Ραφαέλ.

«Θα φτιάξω κάτι δικό μου!!!» είχε γράψει χωρίς περεταίρω εξηγήσεις όμως αυτό με χαροποίησε αφάνταστα. Ο Ραφαέλ είχε ξεκινήσει να ζει μια φυσιολογική ζωή. Είχε σύντροφο και αν κατάλαβα καλά από εκείνο το μυστικιστικό σύντομο μήνυμα, μάλλον θα ξεκινούσε και δική του δουλειά.

Όμως και η Μόργκαν ζούσε μια ήρεμη ζωή. Παρόλο που ο χρόνος της ήταν πια λιγότερος «έξω» αυτό δεν σήμαινε ότι δεν ζούσε όπως ήθελε. Όμως πέρα από κάποια προειδοποιητικά ή συμβουλευτικά μηνύματα, δεν έγραφε συχνά στο ημερολόγιο, σε αντίθεση με τον Ραφαέλ, που κατέγραφε κάθε εμπειρία που ζούσε.

Η σχέση του με τη σύντροφό του πήγαινε καλά, ίσως υπερβολικά καλά καθώς πολλές φορές είχα ξυπνήσει στο σπίτι της Νίνα Γκάρετ και μάλιστα μέσα στην αγκαλιά της. Ήταν ακόμη κάπως άβολο και είχα πει στον Ραφαέλ να αποχωρεί πριν το ξημέρωμα ώστε να ξυπνάω στον γνώριμο χώρο μου. Κάποιες φορές δεν ήταν εφικτό και το καταλάβαινα, όμως η ατμόσφαιρα ήταν αμήχανη τόσο για μένα όσο και για την Νίνα.

Κλείνοντας το ημερολόγιο, κατευθύνθηκα στην κουζίνα και άρχισα να φτιάχνω καφέ στην καφετέρια και κόβοντας μερικά κομμάτια κέικ σε μια πιατέλα. Στάθηκα στον πάγκο και κοιτούσα τον νέο χώρο.

Εδώ και μερικούς μήνες, είχα μετακομίσει από το εργένικο διαμέρισμα που μου είχε αγοράσει η μητέρα. Μαζί με τον Λίαμ είχαμε αποφασίσει να μείνουμε σε πιο ευρύχωρο σπίτι. Η σχέση μας είχε αναζωπυρωθεί και τα τελευταία δύο χρόνια ήμασταν σε φυσιολογική σχέση.

Η αλήθεια είναι ότι αιφνιδιάστηκα όταν μου ζήτησε να μείνουμε μαζί και μάλιστα όχι στο μικρό διαμέρισμα που είχε γίνει καταφύγιο για μένα, αλλά σε ένα πιο ευρύχωρο σπίτι. Χρειάστηκα χρόνο να πάρω την απόφαση αλλά τελικά δέχτηκα. Ίσως να μπορούσα να τον καθησυχάσω και εκείνον κάπως.

Δεν ήθελα κάτι υπερβολικό όπως μια βίλα αλλά ο Λίαμ δεν ήθελε διαμέρισμα. Για το λόγο αυτό, βρήκαμε μία μοντέρνα και όμορφη μονοκατοικία μόλις μερικά μέτρα μακριά από την παραλία. Βρισκόταν πάνω σε λόφο και αποτελούνταν κυρίως από τζαμαρία επιτρέποντάς σου να βλέπεις θάλασσα από όποιο σημείο του σπιτιού και να βρισκόσουν.