Σκοτεινοί Άγγελοι 2

62. Το παιχνίδι του Λόκι

Το κεφάλαιο που ακολουθεί περιέχει ακραίες σκηνές βίας. Διαβάζετε με δική σας ευθύνη. 

   Το στόμα μου ήταν φιμωμένο. Γύρω μου σκοτάδι. Μούγκριζα μήπως και με ακούσει κάποιος αλλά μάταια. Προσπαθούσα να κινηθώ, αλλά τα χέρια μου και τα πόδια ήταν δεμένα στην διάταση.

Δεν μπορούσα να δω πολλά πράγματα. Ακόμη και όταν τα μάτια μου προσαρμόστηκαν στο σκοτάδι, μπορούσα να διακρίνω μονάχα τις γραμμές ενός δωματίου.

Ξαφνικά, το φως άναψε και τα μάτια μου πόνεσαν. Η πόρτα του δωματίου έτριξε ανοίγοντας και την επόμενη στιγμή πάγωσα. Μερικοί άντρες κουβαλούσαν τον Στέφαν, ο οποίος ήταν αναίσθητος. Τον τοποθέτησαν στο ντιβάνι δίπλα μου και τον έδεσαν επίσης σε θέση διάτασης.

Ο φόβος με είχε τυλίξει ασφυκτικά. Αν είχαν πιάσει και τον Στέφαν, τότε ποιος θα μας έσωζε από εδώ;

-«Τώρα είμαστε απαρτία!!!» ακούστηκε μια βαθιά και βραχνή αλλά παιχνιδιάρικη φωνή.

Την επόμενη στιγμή, εκείνο το άτομο εισήλθε μέσα στο δωμάτιο και στάθηκε μπροστά μας με ένα δαιμονικό χαμόγελο που με έκανε να ανατριχιάσω.

Άρχισα να μουγκρίζω όσο πιο δυνατά μπορούσα και τότε ο Στέφαν κατάφερε να ξυπνήσει. Μόλις συνειδητοποίησε ότι ήταν δεμένος, προσπάθησε να λυθεί αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Έπειτα έριξε το βλέμμα του πάνω της.

-«Άιβερι;» ψέλλισε καθώς δεν ήταν φιμωμένος.

-«Τς...τς... τς... τς....» αποκρίθηκε εκείνη κουνώντας τον δείκτη του χεριού της σαν εκκρεμές.

-«Μόργκαν;!»

-«Πάλι λάθος!»

-«Ραφαέλ!!!»

-«Χαχαχαχαχα!!!! Πάλι λάθος! Λάθος! Λάθος!»

-«Ποιος στο διάολο είσαι;»

-«Δεν το περίμενες αυτό, σωστά;» απάντησε το άλλο άτομο ενώ κινιόταν πέρα δώθε παιχνιδιάρικα και με ικανοποίηση. Με κάποιες θεατρινίστικες κινήσεις, με πλησίασε και τράβηξε με δύναμη την ταινία που κάλυπτε το στόμα μου. Έπειτα, υποκλίθηκε βαθιά.

-«Ο σκοτεινός Λόκι, στη διάθεσή σας!!!»

-«Ψυχάκια!!!» αναφώνησα.

-«Οοοο!!! Με κολακεύεις!!! Αν και δεν πας πίσω, δεσποινίς Ντορέτα!!!» αποκρίθηκε σαρκάζοντάς με.

-«Τι σημαίνει αυτό; Ελευθέρωσέ μας!!!»

-«Μμ. Δεν το νομίζω. Ξέρετε σας χρωστάω ένα σωρό πράγματα. Υπόσχομαι ότι απόψε θα είναι μια αξέχαστη νύχτα για εσάς!!!» απάντησε και άρχισε να παίζει παλαμάκια.