Σκοτεινοί Άγγελοι 2

27. Σημάδια εξέγερσης

   Σταμάτησα τη μηχανή μπροστά από την πολυτελή βίλα. Καθώς είχα όλη τη μέρα το Σάββατο στη διάθεσή μου, αποφάσισα να επισκεφτώ τη μητέρα.

Φυσικά, με υποδέχτηκε με μια ζεστή αγκαλιά που με χώρεσε ολόκληρο. Με κοίταξε από την κορφή ως τα νύχια για να σιγουρευτεί ότι ήμουν καλά και έπειτα κρατώντας με από το μπράτσο, εισήλθαμε στη βίλα.

-«Τι έκπληξη, Ραφαέλ! Δεν σε έχω συνηθίσει σε τέτοιες επισκέψεις.» αποκρίθηκε.

-«Μου έλειψες.» αποκρίθηκα και σχεδόν κοκκίνισα. Εκείνη με κοίταξε κατάματα με ειλικρίνεια και με φίλησε στο μάγουλο.

-«Όμως πρέπει να μοιράζεστε την ίδια σκέψη. Η Ιβ με επισκέφτηκε μόλις δύο μέρες πριν και αναπολήσαμε την παιδική της ηλικία.»

-«Αλήθεια; Έχεις φωτογραφίες από πριν...;» ρώτησα δισταχτικά. Εκείνη επίσης έμεινε σκεφτική. Με τράβηξε ως το δωμάτιό μου.

Είχε ουδέτερη διακόσμηση στο λευκό και μωβ προκειμένου να είναι κατοικήσιμο και από εμένα. Υπήρχαν ακόμη οι κονσόλες με τα βιντεοπαιχνίδια μου σε μια γωνιά αλλά και τα βιβλία περιπέτειας που διάβαζα. Δεν το είχε αλλάξει από τότε που το κατοικούσαμε.

-«Είσαι σίγουρος ότι θέλεις να δεις φωτογραφίες;» με ρώτησε και έγνεψα θετικά.

Άρχισε να μου δείχνει ένα πλάσμα από την στιγμή που γεννήθηκε μέχρι τα πέμπτα της γενέθλια. Με μια λέξη. Άγγελος!!! Ένας άγγελος δημιουργημένος από φως. Δεν είχα σχέση με εκείνον τον άγγελο. Εγώ ήμουν πλασμένος από σκοτάδι.

Έριξα μια ματιά στα γδαρμένα κότσια μου, τα οποία κάλυψε το ζεστό χέρι της μητέρας.

-«Τι συμβαίνει, καλέ μου; Δεν μπορώ να μην έχω το συναίσθημα ότι κάτι σε θλίβει.» αποκρίθηκε με κοίταξε κατάματα.

-«Δεν θέλω να είμαι αδύναμος, μητέρα.» αποκρίθηκα και ήμουν έτοιμος να βουρκώσω.

-«Ποιος είπε ότι είσαι αδύναμος, καλέ μου;» αποκρίθηκε αγγίζοντας το μάγουλό μου.

-«Η Νίνα δεν βασίζεται πάνω μου. Θέλει να με προστατεύσει σε σημείο να μην διστάσει να θυσιάσει τη σχέση μας.» ψέλλισα.

Η μητέρα με έβαλε στην αγκαλιά της.

-«Έτσι είναι τα ζευγάρια, χρυσέ μου. Όταν αγαπούν ο ένας τον άλλον αληθινά, δεν θέλουν μόνο να προστατεύονται αλλά και να προστατεύουν. Μερικές φορές το παρακάνουν και καταλήγουν σε παρεξηγήσεις, αλλά το κάνουν από αγάπη.» αποκρίθηκε και τα λόγια της σαν γλυκιά μελωδία εισχωρούσε στην ψυχή μου.