Σκοτεινοί Άγγελοι 2

63. «Γκάβιν»

Δεν περίμενα ποτέ ότι μετά την επιστροφή μου στο Λος Άντζελες θα βρισκόμουν μπροστά σε ένα τέτοιο θέαμα. Η οργάνωση του Σαντάνα άρχισε να αποδυναμώνεται, να διαμελίζεται και να καταβροχθίζεται από συμμάχους και αντιπάλους. Η οργάνωση Angeles Oscuros δεν είχε άλλη χρησιμότητα. Αποτραβήχτηκε από τα δρώμενα του παγκόσμιου υποκόσμου, σαν να μην υπήρξε ποτέ.

Καθώς βρισκόμουν στο αεροδρόμιο, πρόσεξα σε μια τηλεόραση ενός από τα καταστήματα εκεί, που μιλούσε για την σύλληψη του Φάμπιο Πέρες, στενού συνεργάτη του Πέδρο Σαντάνα, ο οποίος όμως δολοφόνησε τον εργοδότη του καθώς θέλησε να σφετεριστεί τη δύναμη και την εξουσία του. Όμως οι αρχές βρήκαν στοιχεία για το φόνο και παράλληλα, η δύναμη της οργάνωσης του Σαντάνα, δεν θα τον έσωζε.

Με ένα πλατύ χαμόγελο, επέστρεψα στο παλιό μου διαμέρισμα. Εδώ και αρκετές μέρες δεν είχα νέα από τη Μόργκαν αλλά ούτε και από τον Χάρπερ. Αφού κάθισα λίγο να ηρεμήσω, θέλησα να τους πάρω τηλέφωνο. Δεν ήταν εύκολο να διοικείς μια εγκληματική οργάνωση τόσο επιδέξια ώστε να μην κάνεις ζημιά σε αθώους. Ήταν εξουθενωτικό.

Πήρα το κινητό αλλά ποιον μπορούσα να πάρω; Τον Νικ; Την Μιράντα; Και οι δύο θα ήταν θυμωμένοι που εξαφανίστηκα. Πήρα ξανά την Μόργκαν. Όταν όμως απάντησε, δεν ήταν η φωνή της στην άλλη άκρη της γραμμής αλλά η Εστέλ. Γιατί είχε το κινητό της Μόργκαν;

-«Άντριου;» αποκρίθηκε έκπληκτη.

-«Τι κάνεις, Εστέλ; Που είναι η Μόργκαν; Γιατί έχεις το κινητό της;» ρώτησα.

-«Άντριου, που είσαι;»

-«Επέστρεψα μόλις σήμερα.» απάντησα και περίμενα να ακούσω ένα γερό κατσάδιασμα.

-«Άντριου!!! Το κοριτσάκι μου!!!» είπε και ξέσπασε σε λυγμούς. Η καρδιά μου χοροπήδησε.

-«Τι έπαθε η ανιψιά μου, Εστέλ;» αναφώνησα. Όμως δεν έπαιρνα απάντηση.

Όρμησα έξω από το διαμέρισμα και πήρα το δρόμο για τη βίλα του Νικ. Δεν μου άρεσε καθόλου το συναίσθημα που είχα αυτή τη στιγμή.

Φθάνοντας στη βίλα και προσπαθώντας να μιλήσω στην Εστέλ, έγινε κάτι που δεν περίμενα. Δέχτηκα μία γροθιά στο πρόσωπο από τον Νικ. Ήταν τόσο ισχυρή που μάτωσε το χείλι μου.

-«Ξεδιάντροπε!!! Αποκαλείσαι θείος εσύ όταν βάζεις την κόρη μου σε κίνδυνο; Που την έμπλεξες;» αναφώνησε γεμάτος οργή. Με έπιασε από το πέτο και άρχισε να με ταρακουνάει. Μάλλον είχε μάθει.