Σκοτεινοί Άγγελοι 2

68. Άγγελος ή δαίμονας;

Εδώ και κάμποση ώρα, βρισκόμασταν σε αδιέξοδο. Ο Λόκι κρατούσε ακόμη όμηρο την κα. Σάλιβαν απειλώντας την με ένα μαχαίρι κοντά στο λαιμό. Μιλούσε με τον Λίαμ Χάρπερ αλλά τα λόγια του βουτηγμένα στο μίσος αναφέρονταν σε όλους και κυρίως στον κ. Σάλιβαν. Πραγματικά, δεν ήξερα πως θα εξελιχθεί αυτή η νύχτα.

-«Λόκι, η Άιβερι δεν σε έφερε στην επιφάνεια, επειδή ήθελε να συγχωρέσει τον πατέρα της. Δεν ήθελε να τον μισεί.» επενέβη ο Δρ. Πήτερσον αφού βρήκε λίγες δυνάμεις.

-«Μη μιλάς, τρελογιατρέ!!! Δεν ξέρεις τίποτα. Ούτε εσύ, ούτε κανείς άλλος!»

-«Φυσικά και ξέρω. Ξέρω ότι είσαι το άτομο που μισεί. Ο Ραφαέλ δημιουργήθηκε για να θυμώνει και να συμπεριφέρεται εγωιστικά. Η Μόργκαν δημιουργήθηκε για να αναλάβει το βάρος και τις ευθύνες μίας κληρονόμου. Εσύ δημιουργήθηκες για να μισείς.» αποκρίθηκε και όλοι είχαμε μείνει σιωπηλοί, ακόμη και ο Λόκι.

Μας είχε εξηγήσει ότι οι προσωπικότητες είχαν δημιουργηθεί για να «προστατέψουν» το μυαλό της Άιβερι, αλλά αυτήν την εξήγηση την ακούγαμε πρώτη φορά. Όχι μόνο τον πόνο και τον φόβο, αλλά οι προσωπικότητες, είχαν αναλάβει και άλλα βάρη. Βάρη που συνήθως θα σήκωνε ένα και μόνο άτομο και που θα είχαν δημιουργήσει μια πολύπλοκη προσωπικότητα.

Μια προσωπικότητα που θα είχε την καλοσύνη και την μεγαλοψυχία της Άιβερι, όμως ταυτόχρονα θα είχε ένα ανέμελο, εγωιστικό και ναρσισσιστικό ταμπεραμέντο ενώ παράλληλα, θα ήταν αρκετά πολυμήχανη για τη θέση του κληρονόμου των Σάλιβαν. Έπειτα, θα μπορούσε να μισεί ανοιχτά.

Κι όμως αυτά τα χαρακτηριστικά που δεν της άρεσαν, τα είχε αποβάλλει όπως είχε αποβάλλει τον πόνο και τον φόβο και τα είχε κληροδοτήσει στις προσωπικότητές της. Ίσως για αυτό εκείνες δεν ήταν εξισορροπημένες.

-«Τους αποδέχτηκε. Τους αποδέχτηκε αλλά αρνιόταν να με αποδεχτεί.» ψέλλισε μέσα από σφιγμένα δόντια ο Λόκι.

-«Είναι αλήθεια. Η Άιβερι προσπαθούσε να στηριχτεί περισσότερο πάνω στον εαυτό της και λιγότερο στους «αγγέλους» της. Ένας λόγος ήταν ότι ήθελε να προστατέψει την ευτυχία τους, όπως έλεγε καθώς τους είχε αποδεχτεί σαν οντότητες που θα μοιραζόταν μαζί τους για πάντα τη ζωή της αλλά και επειδή ήθελε να τους ελαφρώσει από τα βάρη που τους είχε δώσει.»

-«Όμως δεν αποδέχτηκε εμένα!!!» αναφώνησε ο Λόκι με μια φωνή γεμάτη παράπονο και θυμό.