Σκοτεινοί Άγγελοι 2

7. Ρήξη

Δεν το περίμενα. Ήταν μεγάλη έκπληξη για μένα όταν έλαβα ένα τηλεφώνημα από την κα. Σάλιβαν, η οποία με ενημέρωσε για τους εφιάλτες που είχε η Άιβερι Σάλιβαν εδώ και τρεις μήνες και για τους οποίους δεν μου είχε μιλήσει κατά τις συνεδρίες μας.

Στο καθιερωμένο μας ραντεβού, προσπάθησα να μάθω για τους εφιάλτες εκείνους αλλά έμοιαζε νευρική και ανήσυχη.

-«Άιβερι, πότε ξεκίνησαν οι εφιάλτες σου;» την ρώτησα και δίστασε να μου μιλήσει. Όμως γιατί; Νόμιζα ότι είχα κερδίσει την εμπιστοσύνη της και παρόλο που δεν ήμουν στο ίδιο επίπεδο με τον Ραφαέλ και τη Μόργκαν, πίστευα ότι μπορούσε να μου μιλήσει ανοιχτά.

-«Πριν τρεις μήνες.» απάντησε διστακτικά.

Αν δεν κάνω λάθος, τρεις μήνες πριν είχε μετακομίσει και συγκατοικήσει με τον σύντροφό της.

-«Νιώθεις να πιέζεσαι από την σχέση σου, Άιβερι;»

-«Όχι!!! Όλα είναι εντάξει. Ο Λίαμ είναι υπέροχος!» βιάστηκε να πει σαν να προσπαθούσε να με αποτρέψει να ρίξω το φταίξιμο στον σύντροφό της.

-«Όμως οι εφιάλτες σου ξεκίνησαν με την συγκατοίκηση. Σίγουρα καταλαβαίνεις ότι δεν είναι τυχαίο.» αποκρίθηκα και έπεσε σιωπή.

-«Τι είδους εφιάλτες είναι;» ρώτησα και τότε είδα τρόμο στα μάτια της, σχεδόν τον ίδιο που υπήρχε πριν έξι χρόνια, όταν ξεκινήσαμε τις συνεδρίες.

-«Είμαι παγιδευμένη σε εκείνο το υπόγειο και εκείνη η γυναίκα με χτυπάει.» είπε και τα μάτια της βούρκωσαν.

Ήταν περίεργο. Ξέρω ότι η εμπειρία της ήταν τρομερά τραυματική αλλά αυτά τα έξι χρόνια είχαμε κάνει ένα σωρό συνεδρίες και η κοπέλα είχε απαλλαχτεί από τέτοιου είδους όνειρα. Όμως για κάποιο λόγο υπήρχαν σημάδια υποτροπίασης.

-«Άιβερι, συνέβη κάτι που να σε τάραξε ή να σε τρόμαξε το τελευταίο διάστημα;» ρώτησα.

Μπορεί κάποιο τυχαίο γεγονός να την έκανε να υποτροπιάσει, όμως έγνεψε αρνητικά. Η μόνη αλλαγή στη ζωή της τον τελευταίο καιρό ήταν η συγκατοίκησή της.

Εκείνο όμως που συνειδητοποιούσα ήταν περίεργο. Δεν έκανα συνεδρίες μόνο με την Άιβερι αλλά και με τον Ραφαέλ και τη Μόργκαν. Όμως ήμουν σίγουρος ότι εκείνοι οι δύο δεν γνώριζαν για τους εφιάλτες. Πως ήταν δυνατόν; Υποτίθεται ότι υπήρχαν για να μην πονάει η Άιβερι. Κάτι περίεργο συνέβαινε.

-«Άιβερι, δεν ζήτησες βοήθεια από τους αγγέλους σου;» ρώτησα και με κοίταξε.

-«Είναι μόνο εφιάλτες. Δεν χρειάζεται να ταράξω την ζωή των αγγέλων μου για μερικούς εφιάλτες.» αποκρίθηκε και συνοφρυώθηκα.