Σκοτεινοί Άγγελοι 2

11. Θηρία και θηράματα

Ο Τζιμ και ο Νέηθαν βρίσκονταν στο γραφείο μου, στο ξενοδοχείο που είχα υπό την ιδιοκτησία μου. Το βλέμμα τους δεν φαινόταν καλό αλλά αντίθετα νευρικό και ανήσυχο.

-«Ο Πέδρο Σαντάνα έφθασε στο Λος Άντζελες.» μου ανακοίνωσαν και τα χέρια μου άρχισαν να τρέμουν.

Δεν τον γνώριζα. Όμως είχα λάβει αναφορές τόσο από τα ΜΜΕ, όσο και από τον Άντριου Σάλιβαν και ήξερα καλά ότι εκείνο το άτομο ήταν ένας πραγματικός κακούργος. Ό,τι έγκλημα υπήρχε, το είχε κάνει και μάλιστα σε παγκόσμια κλίμακα. Ο Μιγκέλ Σαντάνα ήταν ένα κακομαθημένο παιδί μπροστά του. Η πραγματική απειλή ήταν εκείνος ο άντρας.

Γνώριζα καλά ότι το πρώτο άτομο που θα επισκεπτόταν, ήμουν εγώ άλλωστε ο Μιγκέλ Σαντάνα είχε πάρε-δώσε με τον πατέρα μου. Είχα ήδη λάβει τις προειδοποιήσεις της Μόργκαν. Εκείνος ο άντρας δεν θα έμενε με σταυρωμένα χέρια μετά από δύο χρόνια στη φυλακή.

-«Αυξήστε την ασφάλεια.» έδωσα μια πρώτη εντολή και έγνεψαν θετικά.

-«Εκείνος ο άντρας θα έρθει σίγουρα να σε βρει, δεσποινίς.» αποκρίθηκε ο Νέηθαν.

Είχε δίκιο. Ίσως και να ήμουν η πρώτη στη λίστα του, ως κληρονόμος των Γκάρετ. Αν είχε στόχο να εκδικηθεί όσους τον είχαν παγιδεύσει, σίγουρα θα ήμουν ανάμεσά στα θύματά του.

Ξαφνικά, πάγωσα όταν συνειδητοποίησα ότι υπήρχε ένα ακόμη άτομο που θα λάμβανε την οργή του.

Ο Ραφαέλ!!!

Στη σκέψη ρίγησα. Δεν μπορούσα να αφήσω το Ραφαέλ να πάθει κάτι κακό. Εκείνος είχε εμπλακεί με τους Σαντάνα όταν είχε έρθει να με σώσει από τα νύχια εκείνου του αναίσχυντου Μιγκέλ. Είμαι η αιτία που τώρα κινδύνευε από ένα τέρας!!!

Είχα λάβει οδηγίες από την Μόργκαν ότι αν με επισκεφτόταν εκείνος ο Πέδρο Σαντάνα, θα έπρεπε να έμενα ψύχραιμη και σε καμία περίπτωση να μην παραδεχτώ ότι γνώριζα για τα σχέδια του Άντριου Σάλιβαν. Θα ήταν καλύτερα αν έμενα ως μια άμυαλη κληρονόμος στα μάτια του. Όμως η Μόργκαν δεν είχε πει τίποτα άλλο.

Νευρικότητα με τύλιξε ενώ περίμενα εκείνη την μοιραία συνάντηση.

Την ίδια στιγμή, χτύπησε το τηλέφωνο. Ήταν από τον υπάλληλο στη ρεσεψιόν. Τα μάτια μου γούρλωσαν και τα χέρια μου άρχισαν να τρέμουν. Εκείνος ο άντρας, ο Πέδρο Σαντάνα, είχε μόλις κλείσει δωμάτιο στο ξενοδοχείο μου!

-«Δεσποινίς...» ψέλλισε ο Νέηθαν, αλλά τι μπορούσα να κάνω; Σίγουρα δεν μπορούσα να τον διώξω ενώ η συνάντησή μας θα λάμβανε χώρα πολύ πιο γρήγορα από ότι φανταζόμουν.