My Husband Is My Biggest Enemy

KABANATA 19

A/N: hi hehe. Hope you'll doing great today, mwuah 😽❤️ enjoy reading guys ❤️❤️❤️

___

SYNIER FRUXELL-HENTROV

"Xy, come here, ayusin ko necktie mo." Lumapit naman kaagad siya sa akin. Hindi ko alam kung saan kami pupunta pero pinasuot lang ako ng Xander nitong dress na navy blue, inabot niya lang sa akin kahapon at itong suot ni Xy na white long sleeve at pinatungan lang ng blue tapos necktie din na blue.

"Mommy, where are we going?" Tanong niya habang inaayos ko ang suot niya.

"I don't know either, antayin na lang natin ang Daddy mo." Sagot ko naman.

Hinintay lang namin sa sala si Xander at hindi naman nagtagal ang bumaba na siya, naka tuxedo siya na black and ang necktie niya ay kulay blue rin kagaya sa suot namin ni Xy.

Bakit ba naka blue kaming tatlo?

"Are you ready?" Tanong niya habang inaayos ang long sleeve niya.

"Yup." Nagdala lang ako ng maliit na pouch na katsya ang cellphone ko, kulay blue din yun, mabuti na lang may ganito ako para hindi naman pangit tingnan.

"Come on?" Sumunod na kami sa kaniya papunta sa kotse, siya na rin ang nagsara ng pinto ng bahay.

Nang matapos siya ay ay napatigil ako kung anong kotse ang gagamitin namin, tumingin muna siya sa akin bago umiling.

Pinindot siya sa hawak niya at tumunog yung kotse na lagi niyang ginagamit. Huminga ako ng maluwag dahil parang bad mood siya kaya wala akong karapatan magreklamo ngayon.

Fuck, why he's mad ba?

Nang makapasok si Xy sa kotse ay dumeritso na ako sa passenger seat. Pigil hinga ang ginawa ko dahil ayaw kong maamoy.

"Don't worry, I already change the air conditioner." Sagot niya bago binuksan ang makina ng kotse. Sinubukan kong huminga and lavender kaagad ang naamoy ko.

Napangiti naman ako at maayos na ulit ang pag-hinga ko. Nang simula ng magmaneho si Xander papunta sa pupuntahan namin na hindi ko naman alam kung saan.

Nakatingin lang ako sa labas ng bintana habang si Xy naman ay naglalaro sa iPod niya.

Madilim na ang dinadaanan namin bago kami nakarating sa city kung saan maraming ilaw, bakit kasi gabi pa nito naisipan lumabas, kung hindi lang ako takot sa kaniya malamang na nag-away na kami.

Pareho kaming hindi nagkikibuan sa buong byahe, ayaw ko na rin magsalita dahil alam kong hindi naman siya sasagot ng maayos.

"S-Synier?" Kaagad akong napatingin sa kaniya ng tawagin niya ako.

"Bakit?" Nakangiti kong tanong.

"Nothing." Nawala ang ngiti ko sa labi at dismayadong humarap ulit sa bintana. Inirapan ko na lang ang mga building na nadadanan namin.

Ang manhid naman. Hindi niya ba nakikita kung gaano ako kaganda sa binigay niyang dress sa akin?

Bakit ko nga ba gustong purihin niya ako?

Hindi ko na talaga alam kung anong nangyayari sa akin. Napailing ako ng ilang beses para gisingin ang sarili ko. Baka antok lang 'to. Bakit naman kasi gabi pa kami umalis eh.

Ilang minuto pa ay dahan-dahang lumiko ang kotse niya papasok sa isang gate, kita ko kaagad ang maraming ilaw sa isang building and guess what? Subrang daming tao. May pinakita siyang kung ano sa guard kaya kami pinapasok.