SYNIER FRUXELL-HENTROV
Nang maramdaman ko ang labi niya na dumampi sa labi ko ay napapikit ako dahil sa init na dala nito. Hindi soya gumagalaw, nakadampi lang ang mga labi namin sa isa't isa.
Dahan-dahan kong minulat ang nga mata ko at nakita ko siyang nakapikit. Ilang sandali pa ay tinanggal niya na ang labi niya at inayos ako ng higa sa hita niya habang pinaglalaruan ang buhok ko.
"Why?" Kunot noo kong tanong.
"Nothing," sagot niya naman pero nakangiti.
Umayos ako ng higa sa lap niya. Bakit parang ang sarap sa pakiramdam ba kasama siya? Bakit gustong-gusto ko na siyang kasama? Pakiramdam ki miss na miss ko siya kahit ang totoo ay pinagtatabuyan ko siya palayo?
Pumikit ako at pinakiramdaman na lang ang ginagawa niya sa buhok ko, its make me relax for a second.
"Synier, I'm sorry," napamulat ako at tumingin sa sa kaniya, nakatingin din siya sa akin ng seryuso. "I'm really sorry for what I did, I'm really sorry." Hindi ako nagsalita.
Matagal na kitang napatawad.
Alam ko yun sa sarili ko. Hindi ako galit sa kaniya. Ngumiti ako sa kaniya saks tumango bago pumikit ulit.
Inayos niya ang higa ko sa kama at tumabi sa akin.
"Lets sleep, I know your tired." Sabi niya and he hugged me.
Bigla akong nakaramdam na parang kakaiba, why I feel this?
I want to hugged him tight, parang miss na miss ko siya. Hindi ko alam kung bakit nararamdaman ko 'to. Pumikit ako nung niyakap niya ako habang nakahiga kami, kaya ang ginawa ko ay mas lalo pang lumapit sa kaniya at niyakap siya pabalik.
"What happened?" Natatawa niyang tanong.
"Let me hug you for a whole night." Sagot ko naman sa kaniya at bahagya siyang natawa.
"Yes your highness." Sagot niya at mas lalong hinigpitan ang yakap sa akin.
"Good night, Ace."
"Good night, Love." Napangiti ako do'n saka ipinikit ang mga mata ko. I feel his lip in my forehead, he kiss me again.
Dahil na rin sa antok ay mabilis akong nakatulog.
Kinabukasan ay nagising ako na nakangiti, hindi ko alam kung bakit pero ang ganda ng gising ko.
Nang imulat ko ang mata ko ay mukha ni Ace ang nakita ko. Tulog pa rin siya at ang gwapo niya.
Ano ba Synier?
Tinitigan ko si Ace na ang himibing ng tulog, pinagmasdan ko ang mukha niya na parang Angel na bumaba galing langit.
Do'n ko lang napansin na nakayakap pa rin siya sa akin at inuunan ko ang kaniyang braso. Ang isa niyang kamay ay nakapulupot sa katawan ko at nakakumot kami pareho.
Ang usapan doon siya sa sofa matutulog, pero ang ending nandito kaminh dalawa sa kama, mabuti na lang walang nangyari.
Ang clingy pa naman namin kagabi sa isa't isa.
"Don't stare at me like that," nagulat ako ng bigla na lang siyang nagsalita. Napaiwas ako ng tingin at nagtago sa dibdib niya dahil sa hiya. Narinig ko naman siyang tumawa.
A/N: teka lang ha, pause ko muna 😤😤😤 naiinis na ako kay Ace at kay Synier! Ang sweet nila huhuness yung author walang love life, tapos itong dalawa na 'to ang harot-harot! Kainis, kinikilig ako habang nagsusulat HAHAHAHA.
Okay continue HAHAHAHA.
YOU ARE READING
My Husband Is My Biggest Enemy
Romance[R-🔞, MATURED CONTENT] ON-GOING Alam ni Synier Fruxell na kaya lang siya pinakasalan ni Xander ay dahil gusto nitong bawiin ang kayamanang nakuha ng kaniyang Ama sa pamilya ni Xander, ngunit hindi napigilan ni Synier na mahulog kay Xander dahil na...