Other creature // Klaus Mikealson

Rozdział LXII

Pov.Elizabeth
Zaczęłyśmy oglądać film. W połowie zobaczyłam że blondynka zasnęła. Na szczęście rozłożyłyśmy kanapę i przybraliśmy się w piżamy. Zabrałam szybko koc który leżał koło nas, a następnie przykryłam ją. Po czym wyłączyłam horror. Naszła mnie chęć zapalenia papierosa. Nie byłam uzależniona od nich ale co jakiś czas paliłam. Wstałam, by następnie pójść do kuchni i wyciągnąć z szafki małe pudełeczko oraz zapalniczkę. Następnie udałam się po buty by nie wychodzić na dwór na boso. Miałam do wyboru werandę przed domem albo taras. Po chwili zastanowienia wyszłam na to drugie, ponieważ na dworze pięknie było widać gwiazdy w które bardzo lubiłam patrzeć. Co prawda na werandzie pewnie też było by widać jednak że w dużym stopniu przeszkodziłyby mi świata które oświetlamy drogę. Gdy miałam już wychodzić wróciłam się po butelkę burbonu. Po chwili siedziałam na kapie ogrodowej. Położyłam mój cały asortyment na stoliczku. Usłyszeć można było różnego rodzaju zwierzęta, co dodawało uroku. Trzeba przyznać straciłam poczucie czasu. Nie wiem ile już tu byłam.
- Widzę że nie tylko ja nie mogę spać - rzekł głos koło mnie a ja usłyszawszy go podskoczyłam. Na moją reakcje orazu mężczyzna zaczął się śmiać - Spokojnie mam dobry humor dodał.
- Taki plus, jednak nadal nie zmienia to faktu że prawie zawału dostałam przez ciebie - oburzyłam się, a po chwili zaśmiałam.
- Uznajmy że nie jesteś wampirzycą. Czemu nie możesz spać - zapytał siadając koło mnie i zabierając butelkę, a po chwili napił się z gwinta.
- Nie wiem właśnie. Chciałabym ale nie mogę - wytłumaczyłam - A ty - odbiłam piłeczkę.
- Przez natrętne myśli - odrzekł.
Za padła po między nami cisza.
- To może opowiedz co dokładnie Cię dręczy - spojrzałam na niego - Wiesz w teorii powinno być lepiej - posłałam mu mały uśmiech.
- Długa sprawa i nie wiem czy chce Ci się słuchać - odrzekł.
- Mam czas, nawet bardzo dużo - rzekłam z śmiechem ponieważ co jak co ale jako wampirzycą żyje wiecznie.