Other creature // Klaus Mikealson

rozdział

Pov. Elena.
- Alaric, Alaric, Alaric - zaczęłam płakać.
Stefan szybko podszedł dając swoją krew jemu.
Szybko wstałam wołając moją ciocie.
Kiedy sprawdziłam jazdy pokój zeszłam na dół żeby przejść teren wokół domu.
- Stefan, chodź tu - zawołałam go.
Znalazłam Sommers.
Chwilę później siedziałam już w kuchni z wyleczoną Jenną i jej chłopakiem.
- Zrobiła to Elizabeth - spytał Damon
- Nie wiem - rzekła kobita jednak w tym samym czasie nauczyciel powiedział że tak.
Nagle zadzwonił mój telefon. Była to Bonnie.
- Hej i jak wszytko dobrze - zapytała mulatka.
- Elizabeth tu była - powiedziałam.
- Czyli trzeba ją nawiedzić - odpowiedziała.
- Jak z panią Carol - czekałam na odpowiedź.
- Jest już lepiej, jedziemy właśnie z Caroline do jej domu żeby się przebrała potem do mnie i jedziemy o 20 do Elizabeth - wytłumaczyła - muszę kończyć, pa - nie czekając rozliczyła się.
- Słyszeliście spojrzałam na Salvatore - a ci pokiwali głowami na tak.
Pov. Bonnie.
Pojechaliśmy pod dom dziewczyny.
- Ja zostanę - powiedziałam patrząc na nią.
- Nie no chodź nie wiem ile mi zejdzie - odpowiedziała.
- po chwili ,,kłótni" weszłam do środka, a w salonie leżała pani szeryf.
Po chwili znów wylądowaliśmy w szpitalu.
- A wy co tu robicie - spytał Matt.
- Moja mama też została zaatakowana przez Elizabeth - wytłumaczyła zapłakana dziewczyna.
- Jenna i Alaric też - dodałam.
- Ale żyją - spytał Tyler.
- Tak, Elena i wampirki są z nimi - powiedziałam po czym zapadła cisza.
- Elizabeth nie chciała ich zabić - stwierdziłam Kath.
Wszyscy spojrzeli na nią.
- Bądźmy szczerze ale ona wie jak zabić. No chodź by mogła utopić Carol, a nie podtopić. Z szeryf wypić cała krew. Jenna mogła mieć podcięte żyły przez szkoło, a Alaric przez nóż. Ona specjalnie ich nie zabiła. Przynajmniej tak mi się zdaje - wytłumaczyła.
- To ma sens - stwierdziłam.
Po chwili zadzwoniłam do Gilbert i jej oraz pozostałym wytłumaczyłam.
Pov. Rebekah.
- Dobra zrób jakąś barierę tylko tak żeby nie czego nie zepsuła - powiedział Kol.
- Czyli gdzie - spytał Kai.
- Nie wiem, chodź by weranda - rzekłem.
- Ej nie do przesady - powiedziałam.
- Tylko na chwilę - oznajmił Kol.
Nie wiem jakim cudem ale po chwili Elizabeth leżała na werandzie w barierze. Otoczona jeszcze jedną tym razem nie żeby nie mogła wyjść tylko żeby gang świeżaków nie mógł wejść.