Other creature // Klaus Mikealson

rozdział

- Gratulacje kochanie - powiedziała przytulając mnie Carol Lockwood, która chwilę temu założyłam mi tiare na głowę.
- Bardzo pani dziękuję - byłam bardzo szczęśliwa.
Po chwili byłam już na dole po czym nagle podeszła do mnie Elena.
- Gratulacje - rzekła z uśmiechem który był szczery albo bardzo dobrze umiala grać. Miejmy nadzieję że to pierwsze, ale mniejsza.
- Dzięki - podziękowałam.
- Możemy porozmawiać - spytał Damon.
- Jasne - szybko rzuciłam.
Wyszliśmy ze sali.
- Gdzie idziemy - spojrzałam na niego.
- Daleko od nich by nas nikt nie podsłuchiwał - wyjaśnił.
- Okej okej kumam - odrzekła.
Po chwili szliśmy ulicą.
- Czyli oficjalnie jesteś z Klausem - zaczął mówić.
- Tak - odpowiedziałam.
- Powiedz mi tak szczerze z ręką na sercu. Co ty w nim widzisz - no nie powiem troszeczkę mnie to zdenerwowało.
- Damon, kocham go, po prostu. Dodatkowo zaczynasz temat o który możemy się pokłócić - próbowałam jak najszybciej skończyć ten temat.
- Może i masz rację - znów nastała między nami cisza - Po prostu się o ciebie martwie. Klaus ma 1000lat, nie chce żeby to chamsko zabrzmiało ale skąd masz pewność że on serio coś do ciebie czuję. Miał naprawdę dużo czasu, by to samo powiedzieć setką dziewczyn - znów zaczął.
Jego słowa mnie zdziwiły co najgorsze on miał rację, Nik sam mi mówił że leciał na Tatianę potem na Aurore, romansował jeszcze z Laną. Co jeśli on tylko liczy na szybki numerek i kamień, a później nara Elizabeth. Usiadłam na ławce która była zaraz obok nas. Czekaj czekaj czekaj, może on to wszystko zaplanował. W sensie żeby jego rodzeństwo było dla mnie miłe albo co kolwiek innego. Zaczęłam się zastanawiać, a co jeśli Elijah był tylko podstawiony.
- Beth halo, ziemia do Elizabeth Valentiny Salvatore - wyrwał mnie z zamyśleń.
- A może masz rację - wyszeptałam.
- Ej nie wpadaj w paranoję - zaczął się martwić.
Pytanie jest jeszcze jedno skąd mam pewność że moi bracia też nie chcą coś ode mnie?