တရားဝင်သမီး လက်ထပ်ထိမ်းမြားခြင်း

Part 25

အခန်း (၂၅)

ကျန်းလီက သူစောင့်ကြည့်ခံရတာကို သတိမထားမိဘူး။ တုန်အာက အပေါင်ဆိုင်ကပြန်လာတော့ သူမက ခေါင်းခါပြီး ပြောတယ်။

"ဒီအစေခံပေါင်ထားခဲ့တဲ့ ကျောက်စိမ်းပိုင်းလေးကို တစ်ယောက်ယောက်က ပြန်ရွေးယူသွားပြီတဲ့ ဒါပေမယ့် ဒီအစေခံက အဲ့မှာအရမ်းလှတဲ့ ကျောက်စိမ်း ဆွဲပြားလေးတွေ့လို့ မမလေးအတွက် ဝယ်လာလိုက်တယ်" သူက ပြောပြီးတာနဲ့ ကမ်းပေးလိုက်တယ်။

တုန်အာရဲ့လက်ထဲက ဆွဲပြားရဲ့အရည်အသွေးက သာမန်လောက်ပဲ...ရှန်းချောင်က အိမ်တော်မှာနေ့တိုင်း အရည်အသွေးမြင့်တဲ့ ပစ္စည်းကောင်းတွေကိုပဲ တွေ့ခဲ့ရတော့ ဒီကျောက်စိမ်းပြားက ဘာမှ ထူးထူးခြားခြား မရှိဘူး။ ဒါပေမယ့် ထူးခြားတာ တစ်ခုပြပါဆို အဲ့အပေါ်မှာ ခပ်ဝဝရက်ကွန်းတစ်ကောင်ကို ပုံဖော်ထားပြီး ထွင်းထားတာက လက်ရာအတော်ကောင်းတယ်။ သေသပ်လှပပြီး တကယ် အသက်ဝင်နေသလိုပဲ။

ရှန်းချောင်က တစ်ချက်ပဲ ကြည့်ပြီး အကြည့်လွှဲသွားတယ်။ ဆန့်ကျင်ဘက်က ကျန်းလီကတော့ အဲ့ဒါ အပေါ် အကြည့်မလွှဲနိုင်ပဲ သူက မခွဲနိုင်မခွာရက် ဖြစ်နေသလိုနဲ့ သူမက ပြောလိုက်တယ်။

"ဒါက တကယ် လှတာပဲ"

"မမလေး ကြိုက်မယ်ဆိုတာ ဒီအစေခံက သိသားပဲ မမလေး အရမ်းကြိုက်တယ် ဆိုရင် မမလေးပဲ ကိုင်ထားလိုက်တော့လေ"

ကျန်းလီက မငြင်းဘဲကိုင်ထားလိုက်တော့တယ်။ ရှန်းချောင်က ဒါကိုတွေ့တော့ သူ့စိတ်ထဲ ကြိတ်လှောင်လိုက်တယ်။ ကျန်းလီက တကယ့်ကို တောင်ပေါ်မှာ ၈နှစ်လောက်နေခဲ့ရ​တဲ့ တောသားငနုံပဲ ဘာမဟုတ်တဲ့ အသုံးမကျတဲ့ဟာလေးကို သဘောကျနေတယ်။

သူတို့ ဖန်ဖိန်းခြံဝန်းထဲပြန်ရောက်တော့ ညနေတောင် စောင်းနေပြီ။ ရှန်းချောင်ကတော့ ဘယ်တုန်းကတည်းကမှန်းမသိ အငွေ့လို လှစ်ခနဲ ပျောက်သွားတယ်။ သေချာပေါက် သူမ ကျီရှုးရန်ဆီ အပြေးအလွှားသွား တင်ပြမှာကို ကျန်းလီက ခန့်မှန်းမိတယ်။ တုန်အာက အခန်းထဲမှာ ဘယ်သူမှမရှိတော့မှ တံခါးပိတ်လိုက်ပြီး ကျန်းလီအတွက် အခါးရည်တစ်ခွက်ငှဲ့ပေးပြီးမှ တိတ်တဆိတ် မေးခွန်းထုတ်တယ်။