Giriş Var Çıkış Yok | Yarı Texting

1.4

Tan Demirer'den

Kapımın zili ardı ardına çalınınca sinirle bağırdım. "Lan çatlama geldim geldim!"dediğimde zil sesi kesilmedi aksine daha devam etti. Avni'ydi yüksek ihtimalle. Hep böyle yapıyordu.

Ceketimi düzelterek anahtarlarımı ve eşyalarımı alıp kapıyı açtım. "Oh sonunda abi. Bir an gelmeyeceksin sanmıştım."dediğinde göz devirdim. "Ben ve Vida ile olan maça gelmemek mi? İmkansızdan da öte bir şey bu."dedim ve bizimkilerin yanına adımladım.

Vida ile olan maça gidiyorduk. Vida en son Name'den nasıl bir dayak yediyse ne bizim ne de onun yanına yaklaşmıştı. Kulübe bile katiyen girişte bulunmamıştı. Ne tehdit almıştım o günden sonra ne de başka bir şey.

Vida Name'den korkmuştu ama neden, nasıl bu kadar korkmuştu anlamamıştık.

Belki de korkmamıştı. Sadece başka bir amacı vardı, başka bir şey planlıyordu.

"Hadi gidelim."dedi Dağ. Diğerleri de onayladığında apartmandan çıkış yapıp arabaya geçtik hepimiz. Sürücü koltuğuna ben oturuken Kunter yan koltuğa geçti. Dağ, Cafer ve Avni arkada kalmışlardı.

"İzleyin ve görün Vida'ya nasıl koyuyoruz ama. Mükemmel olacak oğlum."dedi Avni heyecanla. "Tabi oğlum, koymayan en adi şeref yoksunudur."diye destekledi Cafer de onu.

"Lan çok heyecanladım valla."dedi Kunter de. Bende de az da olsa vardı bir heyecan. Vida'nın kaybedinceki o surat ifadesini görme heyecanı.

"Ayy ne boş yaptınız sabahtan beri."diye susturdu hepsini Dağ. Haklıydı da.

Boks kulübüne giriş yaptığımızda çevreye bakındım. Daha rakip takımdan kimse gelmemişti.

"Ohh daha gelmemişler. Biz ilk geldik, daha havalıyız."dedi Avni övünerek. Göz devirdim, övündüğü şeye bak. "Hayır salak, as solistler en son gelir. Bizim onlardan sonra gelmemiz lazımdı. Ya gidelim sonra geri geliriz, nütfen."diye yapıştı koluma Cafer. Yavaş şekilde ittirdim Cafer'i.

"Hayır Cafer. Hadi çalışalım."

"Ya hayır. Yemek yiyelim bari, bir şeyler yiyelim, ölürüm ben dayanamam acıkırım, bayılırım."diye saydırmaya başlayınca kabul etmek zorunda kaldık. Yukarı merdivenlere çıkarak restorant kısmına geçtik. Birkaç sipariş verdik ve masaya oturarak yemeklere yumulduk. İlk önce ben bitirdiğimde etrafını inceledim ezberlediğim o yerin. O sırada telefonuma mesajlar geldi.

İki kişiden gelmişti mesaj. İlk önce kötüsüne girdim.

Vida | Tan

Vida: Bu kadar kolay vaz geçtim sanma tehditlerimden

Vida: Maçı kazanın ve olacakları görün

Siz: Ne diyorsun lan yine it

Siz: Ne saçmalıyorsun

Vida: Bekle ve gör Tan

Vida: Name'ne zarar gelmesinden çok üzüleceğin bir şey fark ettim

Siz: Anladım anladım

Siz: Sen ölmek istiyorsun

Siz: Yan yatırıp düz sikerim lan seni

Siz: Defanstan kaleye sokulan top gibi olursun piç