Giriş Var Çıkış Yok | Yarı Texting

3.0

"Oğlum hepsi sizin yüzünüzden, siz istediniz korku evine gidelim diye."dedi Kunter bizi belki de bininci kez azarlayarak. Kötü kötü baktık ona. "İt sen daldın lan onlara!"dedi Dağ sinirle. Kunter omuz silkti ona. "Ben dalınca dalmak mı zorundasınız?" Öfkeyle nefes çektik içimize, laf anlatılmıyor buna.

Gelen adım sesleriyle parmaklıkların ardından heyecanla kapıya baktık. Evet, nezarete atılmıştık mükemmel yani.

Biz polislerin gelmesini beklerken gördüğüm kişiyle gözlerim sonuna kadar açıldı. "Hayır hayır hayır."diye fısıldadım, diğerleri beni duysa da ne olduğunu kavrayamamışlardı. Hızlıca Tan'nın arkasına saklanıp "Beni sorarlarsa yok deyin."dedim.

"Name! Seni görebiliyorum."dedi gür ve sinirli sesiyle. Umutsuzca omuzlarım düşerken ona doğru döndüğümde kocaman gülümseyip kollarımı iki yana açtım.

"Canım amcam, güzel amcam, nasılsın iyi misin? En sevdiğim amcam benim."dedim yalakalığa başvurarak. Bu işten tek böyle sıyrılırdım ve iyi ki de Pamir Amcam buradaydı, yoksa biterdim. "Kanma kıza hemen Pamir!"dedi Pars amcam. Tamam şimdi sıçmıştım.

"Pars amcam, kral amcam! Nasıl yakışıklısın sen böyle, hiç yaşlanmıyorsun da."dediğimde sinirle parmağını salladı bana. "Yalakalıklarına kanmayacağım bu sefer." Omuz silktim hemen. "Ne alakası var amcam benim?"

"Ha uşaklar kanmayın şu keretaya da."diye bağırarak giren Poyraz amcamla kesinlikle sıçmıştım.

Poyraz ağa, büyüksün ağa.

En büyükleriydi Poyraz amcam ve kesinlikle sert oldu mu mükemmel bir sert tutumu vardı. Onu sinirlendirirsen işin biterdi çünkü hemen oğullarından bir tanesine seslenerek tüfeğini isteme olasılığı çok fazlaydı.

"Ne oluyor amına koyayım?"dedi Cafer şaşkınca. Amcalarımın üçü de ona dönünce korkuyla geriledi Cafer. "Yok vallaha size demedim abi, büyüksünüz."dedi korkuyla.

Cafer, satma beni pls.

"Bu adamlar amcaların mı sev-"diyen Tan'nın ağzını kapadım hemen. "Evet canım brom, amcalarım."dediğim an diğerleri gülerken, Tan ve amcalarımın kaşları çatıldı.

Tan ölmek istemiyorsan, kes sesini.

"Sakın sevgilim olduğunu söyleme şimdi, nezarette sıkıştırır döver. Dışarıda özgürce kaçarken söylersin çünkü kesinlikle üçü de tüfekleriyle topuğuna sıkacak."diye fısıldadım Tan'a hitafen. Diğerleri dediklerime kahkaha atarken Tan sadece başıyla onayladı.

"Ee amcalarım, özlediniz mi beni? Çıkarıcak mısınız?" Amcalarımın üçü de birbirlerine baktılar.

Hayır, birbirlerine bakarak işaret eden spidermanlar gerçek değil.

Poyraz amcam baş işareti yaptığı an birkaç polis gelerek bizi parmaklıklardan çıkardılar. Anında Poyraz amcamın boynuna atladım.

"Seni mükemmel adam, beni kurtaracağını biliyordum."dediğimde gülerek o da bana sarıldı. "Salak salak hareketler yapan sensin Name."dedi şiveyi bir kenera bırakarak.

Adam şiveli de şivesiz de karizma be!

"Estağfurullah amcam, yani sadece küçük bir sürtüşme yaşandı ama hallolduğuna eminim."dedim ondan ayrılıp masum masum sırıtarak. Kafasını sallayıp saçlarımı okşadı. "Öyle olsun."

Öyle zaten.

Pars amcam beni kendine çekince kıkırdayarak ona da sarıldım. Acıtmayacak şekilde kafama yapıştırdı bir tane. "Evden kaçmanın hesabını vereceksin."