Giriş Var Çıkış Yok | Yarı Texting

7.4

"Annem!"diye bağırdı Sait peşimden. "Sal anneni sal!"dedi Tan da bir koluma yapışmış beni bırakmıyordu. "Annem! Dit dit!"dedi Sait ve Tan'a vurmaya çalışınca Tan kafasını geriye çekerek onun saldırısından kurtuldu.

"Oğlum, rahat dursana. Bak kız kardeşin Susen gibi uslu dursana!"deyip Susen'i gösterdi, Susen ismini duymasıyla kafasını oyuncaklarından kaldırıp bize baktı. Kocaman dişleriyle sırıtıp el sallayınca Tan hemen aşka gelip kızının yanağından öptü sertçe. "Oyy kurban olduğum, abine benzeme sen boşver. Annen gibi uslu uslu, sevimli ol sen."dediğinde bende ikisinin yanağından öptüm.

Susen'i öperken bir sorun yoktu ama Tan'ı öperken kucağımdaki Sait bir çığlık daha attı. "Annem!"dediğinde Tan sabır duası okuyorken ben ise Sait'in yanağından öptüm, Sait memnunca sesler çıkarıp sustu.

"Uyutalım şunları da, yoruldum artık."dedi Tan ve Susen'i dikkatlice yatağa yatırdı, bende onun yanına Sait'i yatırdım. İkisi de kısa süre sonra yoruldukları için uykuya daldılar.

Tan ile beraber salona geçip koltuğa uzandık yan yana, başımı Tan'ın göğsüne koyduğumda hemen elini saçlarıma atıp okşamaya başladı.

"Yoruldun mu bebeğim?"diye fısıldayan Tan'a onaylayan mırıltılar çıkardım. Tan ise memnunca kıkırdayıp şakaklarımı ovalamaya başladı. "Masaj yapayım mı karıma, hmm? İster misin bütün vücuda masaj, özel."deyip yüzünü bana yaklaştırdı ve göz kırptı. Suratından tutup geriye doğru çektim. "Yorgunum Tan, yorgunum."diye homurdandım, Tan onayladı beni başıyla.

"Biliyorum yavrum, geçireceğim ben senin yorgunluğunu."deyip yine sırnaşınca göz devirdim ona. "Sen geçirmek değil beni daha da yormak istiyorsun sanki." Tan gözlerini sahte bir şaşkınlıkla açıp tam reddedecekken kapı ziliyle ayağa kalktım ve zafer kazanmış gibi gülümsedim. "Ah kocacığım, şansa bak ki kapı çaldı, masaj başka zamana kaldı artık."dediğimde Tan gözlerini kısarak baktı bana ve ben hızla kapıya ilerlerken o peşimden bağırdı. "Yapacağım her türlü o masajı."

Ona kıkırdayıp kapıyı açtığım an gerçek gülümsemem soldu ve yerini sahte bir gülümseme aldı. "Ah! Murat Bey."dedim şaşkınlıkla. Murat Bey ise bana mütevazıca bir baş selamı yapıp üstümü süzünce bir adım geri mi gitsem yoksa kafa göz dalsam mı bilemedim o an ama mecburi geri gitmeyi tercih ettim, sonuçta üstümde geceliğim vardı.

"Merhaba Name. Bey demene gerek yok, o resmiyeti geçtiğimizi farz ediyorum. Siz çok güzel bir anne olduğunuz için yorulmayın diye sizin için pide aldım."deyip sıcak pideleri uzatmasıyla almak için uzandığımda elini beni elime sürterek verdi.

Tam piç.

Benim Murat Bey dememle zaten Tan direkt başımızda dikilmeye başlamıştı. Pideyi öfkeyle benim elimden alıp kenara koydu. "Name için endişelenmeyin. Burada koskoca kocası var. Size gerek yok, yani gidebilirsiniz ve bir daha gelmeyebilirsiniz."dedi Tan öfkeyle ve dış kapıyı kapatacağı sırada Murat Bey hemen ayağını koydu. "Öyle demek istemedim Tan Bey, tabiki de. Yani şimdi-."derken Tan sabır duası edip kapıyı daha sert bastırmasıyla Murat Bey'in ayağı sıkıştı, acıyla inleyip ayağını çekerken Tan da kapıyı kapattı.

"Bu resmiyeti geçtiğimizi farz ediyorum."dedi Tan onun taklidini yaparak. Ben ise onun bu haline kıkırdarken anında bana dönüp ölümcül bakışlar attı. "Gülme kızım gülme. Deşeceğim adamın ciğerini görecek o. Güzel bir anneymiş miş. Sana ne lan benim karımın güzel anne olmasından?! Ne yapacaksın sen?!"dedi ve öfkeyle dolaba tekme attı.

"Tan, tamam sakin." Tan tekrar bana döndü.

Galiba biraz sinirliydi, yani yüzü kıpkırmızıydı, sinirli olmalı.