Giriş Var Çıkış Yok | Yarı Texting

7.9

"Oyy kuzularım benim!" dedi babaannem bir dizinde Sait'i bir dizinde Susen'i tutuyordu, Sait ve Susen ise ona garip garip bakıyordular, tanımadıkları insanlara böyle bakıyordular.

Aynı babaları, ben hep çok nazik bir insan olmuşumdur.

Kesinlikle nazikim, bunun sorgulanmamasını arz ederim.

"Anne yetmez mi artık?"dedi Poyraz amcam bıkkınca, o da almak istiyordu çocuklarımı kucağına ama babaannem ve dedem bir türlü izin vermiyordu.

Dedem bastonuyla Poyraz amcamın omzuna vurdu. "Kes sesuni uşağım!" Poyraz amcam ise birkaç şey homurdandı ama sessiz kalmak zorunda kaldı.

Evin büyüğü dedemdir.

Büyüksün Nevzat Ağa, büyüksün.

Babam ise beni sıkıca sarmış babaannemin kucağındaki torunlarına sevgiyle bakıyordu. Birkaç aylığına göreve gittiğinden uzun zamandır görüşemiyorduk. Ama şimdi hasretleri giderip baba-kız aktivitelerimizi yapabilirdik.

Babamın en sevdiği aktivite Tan'ı sinir ettiği bütün aktiviteler.

Tan ise babam olduğundan bir şey diyemiyordu, diyemezdi zaten, ben ilk topuğuna sıkardım onun yoksa.

"Hellü everyvone! Ben geldim! Beni çok özlediğinizi düşünüyorum!" dedi Cafer salona hızla girerek. Cafer'in bağırışıyla dedem hızla bastonunu ona doğru sallamasıyla Cafer hemen korkuyla geriye doğru büzüldü. "Ya da düşünmüyorum." dedi sessizce.

"Çocuklar sizde kalsın biraz, biz Trabzon'da gezeceğiz."deyip ayağa kalkmamla hepsi aynı anda onayladı. "Bakarız biz, siz eğlenin biraz."

Biz tabi Sait ve Susen görmesin diye hemen hızlıca evden çıkıp arabalara doluştuk.

"Ay şükür kurtulduk!"dedi Kunter ve derin derin nefesler aldı. Kaç sefer eşya taşımaktan yorulmuşlardı.

"Bakın bizim resmimizi çizdim!"dedi Cafer de ve çizdiği çöp adamları gösterdi.

Caferciğim şey, bu resimde bir sorun var gibi ama hadi neyse.

"Bize değil de Cin Ali ve ailesine benzemiş."dedi Tan ön koltuktan arabayı sürerken dikiz aynasından arkaya bakıyordu. Cafer hemen bana sokulup eliyle Tan'ı işaret etti. "Kız ona. Benimle dalga geçti, kız ona."dediğinde kıkırdayarak saçlarını karıştırdım ve sknra Tan'a dönüp kaşlarımı çatarak işaret parmağı ona doğru salladım. "Niye öyle diyorsun benim yavruma?! Önemli olan benzemesi değil, düşünmesi bir kere."

Cafer de benim dediklerime hızlı hızlı kafasını salladı. "Evet! Önemli olan benzemesi değil önemli olan benim tasarımım!" Tan bize göz devirdi. "Siz uslanmazsınız."

Avni ise sırıtarak aldığı patlamış mısırını yiyordu. "Devam edin canlarım, bu filmi beğendim." Dağ onun kafasına vurdu bir tane. "Ben sana bir film izleteceğim şimdi, şaftın kayar." Avni ona dudaklarını büzdü. "Sen bana kıyamazsın ki bebeğim."dedi ve Dağ'a doğru yaklaştı.

"Lan alın beni buradan!"dedi Dağ korkuyla kendine yaklaşan Avni'yi iteklemeye çalışıyordu. Cafer de hemen aralarına girdi. "Bende bende."dediği sırada araba aniden fren yapmasıyla ikisi de Dağ'ın üstüne düştüler. "Kıymetlimi kırdım galiba."dedi Cafer kalçasını okşayarak. Ben ise ona kahkaha attım çünkü kendi kalçasını okşamıyordu. "O benim kalçam salak! Sapık!"dedi Dağ ve ikisini de itip kaçarmış gibi arabadan çıktı.

"Ana. Yanlışlıkla çocuğun ırzına geçtim ya la."dedi Cafer şokla ve o da hızla arabadan çıktı. Avni ise arabadan inip bana kapıyı tuttu. "İnebilirsiniz Kraliçemiz."dediğinde elinden tutarak zarifçe arabadan indim. "Teşekkür ederim şövalyem."dediğimde Avni eğildi hafifçe. "Emrinizdeyim majesteleri." Onu aniden iten Tan oldu. "Karıma yavşama, sikerim seni."deyip beni kendine çekti Tan. Avni ise itilmesiyle kıçı üstüne yere düştü.