Giriş Var Çıkış Yok | Yarı Texting

4.1

Tan Demirer'den

Ateş.

O piç herifin ismi Ateş'ti.

Odada bir sağ bir sola hararetli bir şekilde ilerlerken aklım ne Vida da ne de şu an yanımdaki bizimkilerdeydi.

Aklım o puşt torbası Ateş'teydi.

Derin bir nefes çektim içime, sakin olmalıydım ama bunu başaramıyordum.

Ateş isminden nefret ediyordum çünkü bizimkiler ben vurulduktan sonra uyandığımda benim yerime Ateş diye bir adamın geçtiğini, Name ile evlendiğini hatta çocukları olduğunu söylemişlerdi.

O günden beri takıktım bu isime ama şimdi daha da sinir olmuştum.

O herif bayağı Name'ye asılmıştı. Hem de gözümün önünde.

Sırıtıyordu anasını satayım.

Sırıtıyordu lan benim Name'me!

"Çıldıracağım şimdi ya!"diye sert bir sesle gürlediğimda Dağ ve Kunter bana dönmüşlerdi, Avni ve Cafer ise en baştan beri çekirdek çitleyerek izliyorlardı zaten beni.

"Sakin ol calm down baby biraz quality!"dedi Cafer neşeyle ve ayağa kalkıp ellerini iki yana açtığında Avni onun omzuna kolunu attı ve "Ey ey ey ey!"diye bağırdı.

Onlara garip garip baktığımızda onlar ilk bize sonra birbirlerine bakıp göz devirdiler. "Bunlar da hiçbir şey bilmiyorlar."dedi Cafer kınarcasına. Avni de onu abartılı şekilde onayladı ve geri koltuğa oturup çekirdek çitlemeye devam ettiler.

"Abi harbi bir sakin ol."dedi Kunter omzuma hafif bir yurmuk atarak. "Kunter ne sakini?! Herif gözümün önünde sevgilime, Name'ye yavşadı ya! Gözlerimin önünde."dedim gözlerimi göstererek öfkeyle. Kunter bana göz devirdi ve Dağ'ın yanındaki yerini aldı.

Dağ lafa geçti bu sefer. "Name ile bu konuyu konuştun mu peki?"dediğinde ona döndüm. "Nasıl yani?" Dağ derin bir nefes aldı. "Yani abi, Name'ye Ateş ile yan yana olmasından rahatsız olduğunu söyle. Name de zaten anlar seni, yargılamaz."dedi ve bana oldukça mantıklı geldi.

"Tamam, konuşacağım bu konuyu onunla."dediğimde Cafer ayağa kalktı. "Herkes relaxsa o zaman denize gidebiliriz!"dediğinde Avni neşeyle ona katılırken Kunter'in göz bebekleri büyüdü.

"Olmaz!'diye bağırdığı an odaya Name girdi. "Ne olmaz?" Avni ve Cafer hızla Name'nin iki yanına geçtiler ve annelerini şikayet eden çocuklar gibi Kunter'i gösterip mızmızlandılar.

"Kunter bizimle denize gelmiyor."diyen Avni'yi onayladı Cafer. "Evet, gelmiyor."

Ne derler bilirsiniz. Bozacının şahidi şıracı.

Konuyla alakası yok ama bu iki mala çok uyuyor.

Name şefkatla ikisinden ayrıldı ve Kunter'in yanına geçip oturdu. "Kunter."diye ona seslendiğinde Kunter dönüp bakmadı. Name Kunter'in elinden tuttu ve "Bay Kantar."diye seslendiğinde Kunter de dahil hepimiz kıkırdadık.

Tantana. Bazen gerçekten şaşırtıcı derecede özlüyordum bu ismi.

Name'nin Bela olduğunu bilmediğimiz o günleri.

Garipti ve güzeldi ama kesinlikle şu anlar ne kadar karmaşa içinde olursa olsun o zamanlardan bile daha güzeldi.

Çünkü Name benimdi ve bende onundum. Bu benim için en önemli unsurdur.

"Yapabilirsin Kunter. Yeneceğiz bu korkunu."dedi Name destek verircesine. Kunter yutkundu, sanki geçmişi geçti gözlerinin önünden.

Kunter ile ne kadar uzun zamandır tanışıyor olursak olalım, hiçbir zaman bize deniz korkusunun sebebini anlatmamıştı ama geçmişinden kaynaklı bir şey olduğunu biliyorduk.