Giriş Var Çıkış Yok | Yarı Texting

4.6

Tan Demirer'den

Name Hisalar.

Benim yıkımımdı ve benim dirilişimdi.

Name Hisalar.

Benim ölüm mektubumdu ve benim aşk mektubumdu.

Name Hisalar bana hissettirebileceği bütün yoğun duygulardı. Benim için her şeydi o.

Ve şimdi ben her şeyimi kaybetmiştim.

Name Hisalar benim en nefret ettiğim şeyi yapmıştı, bana yalan söylemişti.

Kafamı direksiyona yasladım. Öfke ve acıyla aldığım nefesler göğsümde sanki iğnelerin batmasına sebep oluyordu.

Selim piçi onu öpmüştü.

Evet Name onu öpmemişti, en başını görmesem de buna emindim.

Name beni aldatmazdı.

Ama yalan söylemişti.

O Name Hisalar'dı. Benim için sadakatin tanımıydı. Ve belki de bugün sadaket kavramı benim için solmuştu.

Çalan telefonuma baktığımda Dağ'ın aradığını gördüm. Kafamı öfkeyle direksiyona vurdum, gözlerimden yaşlar akarken Dağ'ın aramasını reddettim.

Name arıyor sanmıştım, beni arıyor sanmıştım.

Son noktadaydım, dudaklarımdan hıçkırıklar kaçmaya başladı. Dizlerimi kendime çektim, kollarımı dizlerime sardım ve yüzümü gömdüm. Sesli bir şekilde hıçkırarak ağlamaya başladım.

Yağmur sesi cama vuruyorken beni daha da hüzünlendiriyordu.

Yağmuru severdi Name, çok severdi hem de.

Tekrar telefonum çaldı, Kunter arıyordu bu sefer. Aramalara baktım. Bizimkiler tek tek sayısızca aramıştı ama Name aramamıştı.

Vaz mı geçmişti benden?

Yüzsüzlük müydü yaptığım? Neden aramasını bekliyordum? Bana yalan söylemişti ama onu halen daha bekliyordum.

Tan, Name o. Name Hisalar o. İllaki bir sebebi vardır.

Ama ne sebep olursa olsun, bana yalan söyleyerek hiçbir şey yapmamalı. Ne olur ise olsun. Gerekirse sonum ölüm olacak olsa bile.

Arabadan indim ve yukarı çıktım. Daireme geldiğimda kapıdaki bizimkileri gördüm. Gözlerimi kaçırdım onlardan, kızarmıştı yüksek ihtimalle gözlerim ve yüzüm.

Anahtarla kapıyı açıp içeri girdim. Benim ardımdan hemen diğerleri de girdi.

Salona geçtiğimde kendimi koltuğa attım ve yayıldım. Salonun tam ortasında sigaramı yaktım. Diğerleri yanıma otururken bana şaşkınca baktılar.

Name ile tanıştığımdan beri neredeyse hiç sigara içmemiştim, içsem bile balkonda ya da açık alanda içerdim astımı olduğunda. Sigara kokusunun sinmesini istemezdim, o kokuyu solusun istemezdim.

"Markete."diyen sesi yankılanıyordu kulaklarımda.

Markete gidecekti. Gitmedi.

Bana dönünce öpücüğün fazlasını vereceğini söylemişti, Selim almıştı hepsini.

Ellerim yumruk olurken sigara avucumda söndü. "Abi!"dedi Dağ telaşla ve sigarayı elimden alıp küllüğe attı. Sigara elimde iz bırakmıştı.

"Salak mısın Tancığım ya?!"dedi Cafer ve bir buz getirip elime verdi. Buzu ilk sıkıca tutsam da sonra kenara fırlattım.