Sana Anne Diyebilir Miyim? (1. ve 2. Kitap)

31. Bölüm

Selam olsun canımcıklarıma!

Buraya çok şey yazıyorum ama asıl gönlümden gözüme düşenleri parmaklarıma düşürüp yazmak var da, olmuyor işte. Bazı cümleler sessizlik seviyor. Bazı cümleler içeride yer ettiği kadar dışarıda yer edemiyor...

Hadi iyi okumalar...

Nilüfer eve geri döndükten sonra meşhur işgalciyle tanışmak için ağabeyinin odasına ilerledi. Kapıya yaklaştıkça içeriden gelen kahkaha sesleriyle iyice meraklanıp kapıyı bir kere tıklatarak içeri girdi. Sevda ve Gülce yatağın üstünde karşılıklı oturuyor ve kahkaha atıyorlardı. İkisi de Nilüfer'i fark etmeyince yalandan öksürerek varlığını belli etmek zorunda kaldı genç kadın.

''Aa, hoş geldin hala, biz de senden bahsediyorduk. Tanıştırayım, babamın arkadaşı Sevda abla. Ablacığım demin sana bahsettiğim halam, Nilüfer.''
Nilüfer kendine tanıdık gelen yüzü daha önceden gördüğüne eminken, nerede karşılaştıklarını hatırlayamıyordu.

''Memnun oldum Sevda,'' deyip bakışlarını Sevda'dan ayırmadan yatağa oturup elini tokalaşmak için uzattı.

''Bende memnun oldum.''

Sevda, toklaştığı Nilüfer'in Mert'e birebir benzeyen gözlerine hayranlıkla bakakaldı. Kendine sert bir ifadeyle bakan gözlerden rahatsızlık duymak yerine, Nilüfer'in bakışlarındaki derinlikle ürperdi.

''Seninle daha önceden karşılaştık mı Sevda?''

Nilüfer'e hayranlıkla bakan genç kadın onu daha önce görmediğine emindi. Üstelik neredeyse dört senedir evden çıkmadığını da hesaba katarsa Nilüfer ile karşılaşmışsa dahi hatırlaması imkânsızdı.

''Zannetmiyorum, görseydim hatırladım,'' cevabına baş sallasa da Nilüfer, bu işin peşini bırakmayacaktı. Sonuçta Sevda'nın yüzünü sabıkası olanların arasında da görmüş olabilirdi. Yeğenlerinin hayatını riske atamazdı.

''Ben benzettim o halde,'' diyerek yüzüne yapmacık bir gülümse kondurdu, ardından oturduğu yerden kalkıp kapıya doğru ilerledi.

''Tanıştığıma memnun oldum Sevda, kendini iyi hissettiğinde salona da gelirsin. Ben çocukları daha fazla yalnız bırakmayayım,'' dedikten sonra odadan çıktı.

Nilüfer'den sonra Gülce de, Sevda'nın dinlenmesi için onu yalnız bırakıp saatlerdir sesi soluğu çıkmayan ikizini kontrol etmek için odasına ilerledi. Odasına girdiğinde Gurur'u cenin pozisyonunda yatarken bulunca, hemen yanına gidip yataktaki boşluğa kendini sığdırdı.

''İkiz iyi misin?''

''İyiyim ikiz. Uyumaya çalışıyorum izin verirsen,'' Gurur'un boğuk çıkan sesi uykulu olabileceğine de yorulabilirdi ama Gülce yastıktaki ıslaklığın farkındaydı.

''İkizinim ben senin, konuş benimle.''
Gurur, kardeşine arkasını dönüp başını da pikenin altına soktu.

''Kızım ne yapıyorsun bu sıcakta beynin pişer,'' deyip kardeşinin üstündeki pikeyi çekti genç kız. Bunun üzerine Gurur da ''Of!'' çekerek yatakta doğrulmak zorunda kaldı.

''Ne istiyorsun ya, saatlerdir aşağıdasın şimdi mi aklına geldi bir ikizin olduğu?'' Gülce olduğu yerde doğrulup kardeşiyle yüz yüze geldi.