I Love That Weird Girl (Completed)

CHAPTER 42 (Can't Help Myself)

CHAPTER 42

(Can't Help Myself)

(Ian's POV)

Wow. Just wow.

Sinasabi ko na nga ba. Konting ayos lang kay Mikay magmumuka na syang tao este maganda. XD

Syempre nung makita ko na yung ganung hitsura nya kinontrol ko talaga na hindi malaglag ang aking panga. Ang galing ko lang. Haha. Pero seryoso..malayong malayo na yung hitsura nya ngayon kesa dati. Hindi mo aakalaing mas may igaganda pa sya. Thanks a lot to my twin cousins. The best talaga sila. Iniisip ko, may magic siguro ang mga kamay nila na kahit gaano ka-*ehem* yung nagiging customer nila pag labas ng salon nila muka nang artista. Lol. Pero nung kinausap ko si Ate Prii kahapon, ibinilin ko sa kanya na simplehan lang nila ang make over kay Mikay. And they did it well. Hanggang ngayon amazed pa rin ako.

Badtrip tuloy, di ako makatingin sa kanya ng deretso. -__-

Another thing na nawala na yung scary aura nya. Para bang..may nakapaligid na sa kanyang magagandang bulaklak..

Pero yung pagka takot nya sa tao ganun pa rin. Pero atleast hindi na sya mukang nakakatakot ngayon.

"So..kumusta naman kanina?" tanong ko kay Mikay. Ang awkward kasi e.

"Hmm..nung una natatakot ako..pero nung tumagal okay naman pala. Ang galing nina Ate Prii at Ate Leela. Salamat talaga sa kanila."

"I told you they're good. Just trust them." Lumingon ako sa paligid then may nakita akong bench. "If you're tired we can rest there. Masyado pa namang maaga kung pupunta tayo dun."

"Okay. Teka..saan nga pala tayo pupunta?"

"Secret. Malalaman mo din mamaya. Teka..gusto mong kumain tayo ng hotdog?"

"Ah sige."

"Okay, hintayin mo ko dito ha. Bibili lang ako."

Then pumunta na ko sa food stand. Di naman yun kalayuan, mga ten meters lang ang layo ko kay Mikay. Kaya naman, dinig na dinig ko dito yung dalawang lalaking ungas na nag uusap.

"Pre, ganda nung chiks na nakaupo dun oh."

"Oo nga nu. Uy swerte walang kasama. Tara lapitan natin."

Hinanap ko naman kung sino yung pinag uusapan ng dalawang ungas. Maraming babaeng nakaupo sa bench bukod kay Mikay kaya di ko nalang pinansin.

"Sir, sukli nyo po."

"No, just keep the change."

Kinuha ko na yung binili ko pero nung pabalik na ko kay Mikay..

"Hi Miss, I'm Edison."

"And I'm Stanlee, and you are..?"

PUTANGINANGYAN!!

Napahigpit yung hawak ko dun sa binili ko. Letse! Kung alam ko lang na si Mikay pala ang lalapitan nila e di sana bumalik kagad ako. Langyang yan. Walang pwedeng lumapit kay Mikay kundi ako lang buset!

Si Mikay mukang nagulat at may halong takot kaya lumapit na kaagad ako at baka masapak ko pa yung dalawang ungas na yun pag gumawa sila ng masama kay Mikay. Sinasabi ko. '-_-'

Kinalma ko yung sarili ko sa galit. Tangina, bakit kaya ako nagagalit? O_O

"Uhh, excuse me mga pare, may kaylangan ba kayo sa GIRLFRIEND ko?" talagang diniinan ko yung pagkakasabi ko ng GIRLFRIEND para malaman nilang akin si Mikay.

"A-ah. W-well..we're just..uhh, we are just want to say hi and ask her name couz she was alone and may kasama pala sya so..alis na kami. Hehe." Sabi nung Stanlee ata yun?